چکیده:
نویسندهی این مقاله کوشیده است،ابعاد متفاوتی را از نظر جامعهشناسی در خانه و مدرسه بیابد و در یک پیوند درونی آنها را مطرح سازد.این زاویهی دید میتماند منشأ تحولی در جامعهشناسی آموزشوپرورش باشد و جامعهشناسان آموزشوپرورش بیش از پیش بدان بپردازند.«رشد آموزش علوم اجتماعی»انتظار دارد که نویسندگان،پژوهشگران و دبیران محترم مدارس،با نگرشی اسلامی این روابط را جستوجو کنند و به تعمیق آنها اقدام کنند. چرا که امروزه در اثر نفوذ روابط تعریف ناشدهی دنیای غرب،در برخی خانوادههای ایرانی روابط خانه مدرسه از الگوی متناسبی برخوردار نیست.خانواده و مدرسه، به عنوان دو نهاد مهم و تأثیرگذار، نیازمند الگویی مبتنی بر نگرهها و باورهای اسلامیاند تا بتوان جامعهای سالم،خانوادهای سالم و مدرسهای کارامد داشته باشیم. نویسنده بحث خود را از انسان و اجتماع آغاز کرده و خانواده،تعلیموتربیت،انواع خانواده و روابط خانه و مدرسه را مرور کرده است.
خلاصه ماشینی:
"بهطور کلی نقش خانواده را از دید امکان دخالت آن در بروز بیماریهای روانی میتوانیم در چند دسته مسائل زیر مورد مطالعه قرار دهیم: *میزان سازگاری و کیفیت روابط عاطفی زن وشوهر و دیگر کسانی که هستهی اصلی خانواده را تشکیل میدهند و نیز نقش آموزشی خانواده و اهمیت آن در رشد شخصیت.
علمای تعلیموتربیت عقیده دارند که آدابورسوم و ارزشهای اجتماعی بیشتر از طریق روابط مدرسهای به شاگردان منتقل میشود و روشی آموزشی و تحصیلی از نظر پرورشی و بروز مسائل روانی دارای آثار مسلمی است.
تعلیموتربیت اگر تعلیموتربیت را به درس و کتاب،و معلم وشاگرد محدود نسازیم و آن را جریانی تلقی کنیم که طی آن،نسل بزرگتر میخواهد قدرت آگاهی نسل کوچکتر را در زمینهی جهانشناسی انسانشناسی،مناسبات اقتصادی و سیاسی،و پیشرفت و تکامل گسترش دهد و از طریق پرورش قدرت تفکر در افراد،آنها را برای برخورد با مسائل آماده سازد،در این صورت تعلیموتربیت اساسیترین فعالیت انسان است.
کودکان معاصر بیش از کودکان گذشته به پدر و مادر خود اعتنا میکنند و رفتار آنان را سرمشق قرار میدهند که میتوان برای آن دو علت برشمارد: الف)خانوادهی جدید به سبب موانع اقتصادی از تولیدمثل فراوان خودداری میورزد.
اما مشابهتهایی را نیز باید جستوجو و آنها را تقویت کرد: خانواده و مدرسه هر دو هدف مشترکی دارند و آن تضمین رشد بهینهی کودک است.
مدرسه سازمانی کلان دارد که برخی از روابط عاطفی در آن معنای خود را از دست میدهند و کودک را با شرایط جدیدی مواجه میسازند که قبلا تجربهی آن را نداشته است."