خلاصه ماشینی:
"طبقهبندی زبان کردی و لهجه اصلی و فرعی و شاخههای کوچکتر آن هنوز بطور کامل طبق یک اصول علمی دقیق مورد بررسی قرار نگرفته و نقشه حدود و قلمرو لهجههای جدا از هم نیز کاملا مشخص نگردیده است و اما در قرون اخیر زبان کردی مورد توجه دانشمندان زبانشناس و کرد شناسان شرقی و غربی قرار گرفته است، گروهی از علماء متتبع خارجی و دستهای از محققین و نویسندگان بزرگ کرد اخیرا در توسعه قلمرو آنها و ادبیات آن زحمات فراوانی تحمل و آثار گرانبهائی بوجود آوردهاند.
». مطالعات هیئت علمی فرانسوی در پرس مخصوصا در قلمرو کردشناسی اهمیت زیادی دارد؛هیئت ژاک دومرگان در طی گردشهای علمی و تحقیقی در کردستان 1891-1889 تقریبا درباره اکثر لهجات کردی به تحقیق و تتبع پرداخت و نتیجه پژوهشهای این هیئت در زمینه تاریخ و جغرافیا و زبانشناسی مردم کردستان در سال 1899 در پاریس بطبع رسید این سلسله آثار بسیار نفیس که در چندین جلد چاپ شده دارای عکسها و نقشههای علمی بسیار باارزشی (1)-کوردستان شمال شرقی یعنی نواحی مکری و مناطق آذربایجان غربی و کلنیهای کرد خراسان، خلخال، موصلانیهای منطقه افشار و کردهای گیلان را نیز باید به آنها افزود.
مرحوم امین زکی بک علامه مشهور در آثار گرانبهای خود در«خلاصه تاریخ کورد و کوردستان»که یک مبحث آن را به تحقیق درباره زبان و ادبیات کردی تخصیص داده ضمن نقل قول امیر شرف الدین بدلیسی یادآوری مینماید که اختلاف بین لهجات کرمانجی و لری و گورانی و کلهری با وجود تنوعی که دارد زیاد نیست و با پیشرفت فرهنگ این اختلافات لهجهها حل خواهد شد و برای مثال متذکر میگردد که یک کرد اهل سلیمانیه که به لهجه سورانی(جزو کرمانجی است)سخن میگوید:میتواند با یک کردلر و یا گوران و یا کلهر و بادینانی حرف بزند مخصوصا بعضی لهجات که بهم خیلی نزدیک هستند."