چکیده:
انسان، کاملترین مخلوق خداوند است؛ مخلوقی که لقب خلیفه الهی را به خود اختصاص داده است. وجود غرایز مختلف در وجود انسان، ضرورتی است که او را از حالت یکبعدی خارج و زمینههای رشد و کمال را برای او فراهم میکند. از غرایز و امیال گوناگونی که خداوند حکیم به انسان ارزانی داشته است، برخی به گونهای طبیعی رشد میکند و بعضی برای رشد و کمال، نیازمند کار و تلاش مداوم هستند. انسان شرایط آن را دارد که با توجه به انواع غرایز و امیال خدادادی، به همه نیازهای خود پاسخ بایسته و مناسبی بدهد و استعدادهای بالقوه خود را به فعلیت برساند. در چنین صورتی است که میتوان گفت انسان در مسیر رشد و تکامل خود و کسب مقام «انسان کامل» گام برداشته است. در این مقاله سعی شده است تا با نگاهی به چگونگی آفرینش انسان و با توجه به غرایز و امیال او، راههای رشد و تکاملش با تأکید بر دیدگاههای حضرت امیر(ع) معرفی شود.
خلاصه ماشینی:
"(تاریخ ابن عساکر، ج 3، ص 120 و 125) کسی که زندگی فردی و اجتماعی او، جنگ و صلح او، غم و شادی او، فکر و بینش او، قضاوت و حکومت او، محبت و خشم او، جذب و دفع او، براساس حق باشد، الگوی کامل حق است، الگویی شایسته و بیهمانند است، سرمشق انسانها است، رمز و راز خودسازیها است، نمونه کامل کمال و تکامل است، باید به او نظر دوخت، پای صحبت او نشست، از او درس گرفت، به راه و رسم زندگی او فکر کرد، به رهنمودهای او گوش جان سپرد و تسلیم اوامر و هشدارهای او شد، و باید از او درخواست کرد که: راز بگشا ای علی مرتضی ای پس از سوءالقضا حسنالقضا تو ترازوی احدخو بودهای بل زبانه هر ترازو بودهای حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) از آن نظر یک الگوی کامل است که معصوم است، دستپرورده وحی و رسالت است، و توانست که: به همه امیال و غرایز خدادادی پاسخ متناسب بدهد، بعضی را کنترل و قانونمند و برخی دیگر را به رشد نهایی برساند، مادیات را در کنار معنویات هدفدار کند، جسم و جان را دوشادوش هم به کمال رساند، در تمامی جوانب و ارزشهای انسانی، به رشد و کمال نهایی دسترسی پیدا کند، جامع اضداد باشد (و غرایز گوناگون را با اهداف الهی، قانونمند و هدفدار سازد)، از هر غریزهای در جایگاه اصلی خویش بهره جوید، و در همه صفات ارزنده الهی گوی سبقت را از همگان بریاید؛ که گفته شد: همان کفکردهلبهای علی در جنگ، غنچه میشود میبوسد یتیمی را، ..."