چکیده:
فقه سیاسی،مدیون تخصصی شدن فقه و اهتمام به امورات سیاسی و ادارهء فقهی نظام اسلامی است.ازاینرو،درک هویت فقه سیاسی در عصر حاضر،اهمیت یافته است.در این راستا،شناخت زوایای آن از دیدگاه صاحبنظران از جمله دیدگاه رهبری معظم انقلاب اسلامی؛حضرت آیة الله خامنهای از اهمیت زیادی برخوردار است.
دیدگاه معظم له در ادامه دیدگاههای امام خمینی و مبتنی بر تلقی حداکثری از فقه، مثبتانگاری مقولهء سیاست و تعامل مثبت دو عرصهء فقه و سیاست در برابر تلقیهای فردمحور یا حتی فقه جامعهمدار و غیر حکومتی است.ایشان در قبال پارادایم و چارچوبی که برای فقه فردمحور وجود دارد و فقه را در گسترهء پرداختن به امورات فردی محدود میکند،چارچوبهای نوینی را برای آن ارائه مینماید که در آن،استنباط حکم فقهی در راستای چگونگی ادارهء جامعه و حکومت قرار میگیرد و نگاه به مسائل شخصی به عنوان جزئی از مجموعهء به هم پیوسته ادارهء فرد و جامعه صورت گرفته، نگاه به فقه به عنوان مجموعهای که همهء جوانب جامعه را دربرمیگیرد و نظام اجتماعی،نقشی اساسی را ایفا میکنند.
خلاصه ماشینی:
"فقه نیز به دو معنای عام و خاص مورد تعریف واقع شده است و برخلاف واژهء فقه،
مورد استفاده قرار گرفته و عهدهدار بررسی اموراتی به جهت تدبیر امور جامعهء اسلامی و تنظیم روابط جامعهء اسلامی در دو حوزهء داخلی و خارجی است و مرهون تخصصی شدن
با توجه به این دو معنا که شاید بتوان آنها را به یک معنا ارجاع داد،بخشهایی از فقه در گسترهء امور سیاسی به جهت ادارهء زندگی مطلوب مردم،در ذیل واژهء«فقه
را مورد مطالعه و بررسی قرار میدهد و این در حالی است که در فقه حکومتی همهء
مادی و معنوی انسانها بوده و همهء شؤون فردی و گروهی افراد را در قوانین خود مورد ملاحظه قرار داده است و این امر با محدود کردن و محصور ساختن فقه به امور عبادی و
اصل مبارزه با نظام طاغوتی و تلاش جهت برقراری نظامی اسلامی نیز بر این پیشفرض، مبتنی بود که فقه شیعه،قادر به ادارهء نظامی وسیع بوده و ادارهء سیاسی-اجتماعی یک
علاوه بر امام خمینی،آیة الله خامنهای نیز بر این قضیه تأکید کرده و فقه را به این
فقه که اسلام را در طول سالهای پس از غیبت حفظ نموده است(آیة الله خامنهای،
برآوردن نیازهای اجتماعی و سیاسی مردم مسلمان در دستور کار این فقه قرار نداشته
شیعه و کتب فقهی شیعه،بیشتر فقه فردی بود؛فقهی که برای ادارهء امور دینی یک فرد یا حداکثر دایرههای محدودی از زندگی اجتماعی،مثل مسائل مربوط به خانواده و امثال
مورد مطالعه و ملاحظه قرار داد؛یک جور احکام فقهی مربوط به ادارهء یک فرد،منهای اینکه حالا این فرد در کجای عالم زندگی میکند،به عنوان یک فرد."