چکیده:
این مقاله ابتدا به نقش مفهوم شناسی دینداری در تربیت دینی پرداخته، سپس به شاخص ها و مراتب دینداری از دیدگاه متون و اندیشمندان اسلامی اشاره می کند، آنگاه به آسیب شناسی عوامل اختلال در مفهوم شناسی دینداری مربیان واساتید تربیت دینی می پردازد و در نهایت به حسب مورد پیشنهادهایی مناسب ارائه می دهد.
In the paper, the part of terminology of religiousness in education has been explained firstly and secondly the standards and grades of religiousness have been referred to. Then the pathology of the related terminology has been dealt with and some recommendations have been made.
خلاصه ماشینی:
اصول و ویژگی های تربیت دینی برای تدوین اصول، ابتدا باید به ویژگی های تعالیم اسلام نظر داشته باشیم، از این رو به دسته ای از ویژگی های تعالیم اسلام که توسط شهید مطهری مطرح شده فهرست وار اشاره می شود: جامعیت داشتن محتوای دین( یعنی اشتمال دین بر پاسخ به همه نیازهای مادی و معنوی انسان)، سماحت و سهولت داشتن، زندگی گرایی، اجتمایی بودن، توجه به حقوق و آزادی فردی، تقدم بخشیدن حق جامعه بر حق فرد، توجه به اصالت فائده، ضدیت با ضد اراده، ممنوعیت استثمار، نکوهش اسراف و تبذیر، تأکید بر توسعه در زندگی، قداست دفاع از حقوق، اصلاح و مبارزه دائم با فساد، توحید، امکان همزیستی با اهل توحید، مساوات، آگاهی به حقوق و مسئولیت های اجتماعی، دوری و نکوهش تفکر و جهت گیری نژاد ی، تسلیم واقعیت ها بودن لکن اسیر واقعیت ها نشدن از جمله محتویات تعالیم دینی است.
بهترین مطالبی که شایسته است کودکان یاد بگیرند، چیزهایی است که در بزرگ سالی مورد نیازشان باشد و بتوانند در زندگی اجتماعی از آموخته های دوران جوانی خود استفاده نمایند(ابن ابی الحدید، 2، 333) حضرت امام خمینی نیز در این باره فرموده است: اگر یک کشوری همه اشخاص که آنجا هستند وظیفه شناس بودند و آن وظیفه و کاری را که به او محول است، خوب انجام بدهد آن کشور زود اصلاح می شود (صحیفه نور، 11، ص 215، 16/10/58.
برای حل این آسیب باید روش های مناسب ارائه محتوای تربیت دینی را جزئی از بخش محتوا قرار د اد.