چکیده:
در نهاد همه انسانها،به حکم فطرت الهی،حقوقی به ودیعت نهاده شده است که غیر قابل انکار و تغییر بوده و در هر عصر و دوره،افراد بشر از هر نژاد و هر جنس،صرف نظر از رنگ پوست،میزان ثروت و موقعیت اجتماعی را شامل میگردد.از نظر اسلامی،فطرت انسانها،مخلوق «خداوند تعالی»است و همه احکام و قوانین مندرج در شریعت اسلام،مطابق با فطرت آدمی است و از همین جهت در قرآن کریم از دین اسلام بهعنوان«دین فطری»یاد شده است.از این رو در این مقاله به اثبات این امر در شریعت اسلام بهویژه با تأکید به نصوص قرآن کریم-بهعنوان اولین و مهمترین منبع احکام اسلامی-پرداخته شده است.با عنایت به آیات متعدد قرآن در خصوص اهمیت حقوق فطری،با توجه به نگاه ویژهء قرآن به کرامت انسانی و اصل مساوات روشن میشود که احکام و قوانین صادره در قرآن،مطابق با فطرت آدمی است و لذا قرآن کریم، بهترین منبع برای شناخت و حفظ حقوق آدمی بهویژه حقوق فطری اوست.
خلاصه ماشینی:
"(همان،ص /6ساکت،0731، ص /93ابوسعیدی،3431،ص /62هادی،بیتا،ص /61شایگان،1331،ص /5 کاتوزیان،5831،ج 1،ص 27 و 4431،ص /7شهوری،4831،ص /87دوپاکیه،بیتا، ص /91جعفریلنگرودی،بیتا،ص /7الهامی،0631،ص 2) بر این اساس و با توجه به دیدگاه اندیشمندان معاصر،حقوق فطری عبارت از حقوقی غیر قابل انکار،تغییر و انتقال است که در نهاد انسانها به حکم فطرت به ودیعت گذارده شده و در طول زمان در هر عصر و دوره،عموم افراد بشر را از هر نژاد و هر جنس،صرف نظر از رنگ پوست و میزان ثروت و موقعیت اجتماعی،مذهب و ملیت شامل میگردد.
(طباطبایی،7141،ج 21، ص /033زحیلی،4241،ج 5،ص 56)اجتناب از تکبر و تحقیر مردم در افعال و اقوال (نساء63/؛اسراء73/)لزوم وفا به عقود و پیمانها(مائده1/)که شامل کلیهء پیمانها و عهودی است که میان خدا و بنده،انسان و خودش و انسان و سایر افراد بشر بسته میشود(آلوسی،5141،ج 3،ص 322)؛دوری از ستم و تعدی به حقوق دیگران و تجاوز از حدود الهی(بقره922/ و 132؛مائده54/؛هود211/ و 311؛اعراف261/؛طلاق1/) که شامل:افترابستن بر خداوند(انعام12/)؛تکذیب آیات الهی با علم به درستی و صحت آن(سجده22/)؛مانع شدن از ذکر خدا در مساجد(بقره411/)و انحراف خود و دیگری از طریق هدایت فطری است(انعام441/ و 751)،پرهیز از فساد بر روی زمین بعد از اصلاح آن(کهف65/)شامل:افساد ادیان به کفر و بدعت،افساد نوفس به تقل و قطع اعضا،افساد اموال به غصب و سرقت و احتیال،افساد عقول به شراب و مسکرات و نحو آن و افساد انساب به اقدام به زنا،لواط و قذف(زحیلی ج 8 ص 606)و اشاره به جزای سنگین آن(مائده33/)از آن رو که فساد در طریقه فطرت صورت گرفته است (زحیلی،4241،ج 666/8)،از جمله این فرمانهاست."