چکیده:
عامل بزرگ شخصیت پیشبینی کننده قدرتمندی برای فرار دختران نیست.به نظر میرسد استفاده از پرسشنامههای شخصیتی اختصاصیتر و توجه به تعامل ویژگیهای شخصیتی و عوامل محیطی،امکان پیشبینی فرار دختران را بر اساس ویژگیهای شخصیتی افزایش دهد.همچنین به نظر میرسد عوامل فردی،در طبقات اجتماعی-اقتصادی بالا در مقایسه با طبقات اجتماعی اقتصادی پایین بر فرار دختران مؤثر است.
خلاصه ماشینی:
"با این حال بیشتر آنها بر عوامل خانوادگی،اجتماعی و زمینهای متمرکز شدهاند و نقش خود فرد و به طور خاص ویژگیهای شخصیتی وی در تبیین رفتار فرار از خانه،کمتر مورد بررسی قرار گرفته است(برای نمونه:صمدیراد،0831، به نقل از جلالی،4831؛اقلیما،0831؛روشنایی،1831،به نقل از جلالی،4831؛رستمخانی،1831؛حقیقت دوست،3831؛ جلالی،4831؛محمدخانی،6831).
بنابر دلایل فوق پژوهش حاضر با هدف بررسی این فرضیه صورت گرفت که فرار دختران از روی پنج عامل بزرگ شخصیت قابل پیشبینی است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) ب-پرسشنامه منزلت شغلی4:منزلت شغلی پدر آزمودنیها با استفاده از مقیاسی که توسط مقدس(4731) جهت ارزیابی منرلت مشاغل شهر شیراز بر اساس پژوهشهای بین الملی در این زمینه تهیه شده بود،بررسی و مورد سنجش قرار گرفت.
سپس با استفاده از روشهای آماری تی مستقل و خیدو،تفاوت بین دختران عادی و فراری از نظر متغیرهای جمعیت شناختی(سن،درآمد ماهیانه خانواده، ترتیب تولد،تعداد خواهر و برادران،میزان تحصیلات خود فرد،میزان تحصیلات والدین،منزلت شغلی پدر و وضعیت شغلی مادر شامل شاغل و خانهدار)بررسی گرید تا در صورت وجود تفاوت معنی دار بین دختران فراری و عادی که از نظر سن و وضعیت اجتماعی-اقتصادی به طور تقریبی همتا شده بودند،از طریق روش آماری مناسب کنترل شوند.
بدین صورت که در مرحله اول،آن دسته از متغیرهای جمعیت شناختی که در آنها بین دو گروه دختران عادی و فراری تفاوت معنیداری وجود داشت-شامل تحصیلات،تحصیلات پدر و مادر و منزلت شغلی پدر جهت کنترل-وارد معادله گردیدند.
بررسی تعامل وظیفهمداری و منزلت شغلی پدر حاکی از آن بود که در سطوح بالای منزلت شغلی پدر وظیفهمداری به میزان قابل ملاحظهای موجب کاهش فرار دختران میگردد؛ اما در سطوح پایین،این رابطه ناچیز است."