خلاصه ماشینی:
"دوازده تصریح در آن فهرست شده:تصریح اول:قرآن در زبر الاولین یعنی در کتابهای آنان بوده است؛تصریح دوم:ارتباط با اهل کتاب؛تصریح سوم:تحقیقات کتاب مقدس؛تصریح چهارم:استشهاد به اهل کتاب؛تصریح پنجم:اهل کتاب قرآن را مثل فرزندانشان میشناسد؛تصریح ششم:قرآن تفصیل کتاب است؛تصریح هفتم:قرآن عتراف میکند که کتاب در مقابلش(امام)بوده است؛تصریح هشتم:پیامبر باید بر اساس هدایت کتاب،هدایت کند؛تصریح نهم:بین ذکر جدید و قدیم نسبتی هست؛تصریح دهم: بین دین جدید و دین قدیم نسبتی وجود دارد؛تصریح یازدهم:وحدت ادیان در اعتقاد به خدا به معنای وحدت ارتباط بین ادیان است؛تصریح دوازدهم:یگانگی کتاب منزل تأکید بر نسبت این کتاب با سایر کتابهای مقدس دارد.
در خاتمهء این کتاب،نویسنده به چند بحث توجه کرده است:ترجمهء کتاب و انجیل به عربی قبل از نزول قرآن؛امی بودن پیامبر بنا به آیات قرآنی و احادیث؛تأثیرات منفی و مثبت کتاب مقدس بر مباحث محیطی قرآن؛توحید فلسفی کتابی در شرق و توحید فلسفی افلاطونی جدید و توحید اهل مکه که با توحید اسلامی نزدیک بوده است.
بعد از این مقدمه دربارهء هجرت،مؤلف کتاب دروس قرآنیه،اسلوب قرآن مدنی و ویژگیهای آن را در اسلوب نظم جدید؛اسلوب تشریع و قانونگذاری؛اسلوب تاریخنگاری؛ اسلوب جدال و گفتوگو در قرآن مدنی میداند و در پایان مباحث مقدماتی،نقشهء سورههای قرآنی در عهد مدنی(226 میلادی تا 236 میلادی)را به این شکل ترسیم میکند: عهد اول مدنی اولا دوران تأسیس امت وسط است(شروع آن از 21 ربیع الاول مساوی با پاییز 226 میلادی و پاین آن در 71 رمضان سال دوم هجری،مساوی با آذار(مارس) 426 میلادی)که برای این موضوع سورهء بقره نازل شده است."