خلاصه ماشینی:
"منابع نفتی رو به نقصان و در دو سه نسل آینده بپایان میرسد،بدیگر منابع تولید انرژی نیز چندان امیدواری نیست وانگهی اگر بدین منوال تکنولوژی محض و تولید صرف ماشین ادامه یابد روزگاری زمین مبدل به یک پارچه آهن و دود خواهد گردید؛ آیا صلاح است بشر در آینده در میان دود و آهن غوطه خورد و با مواد غذائی مصنوعی تغذیه گردد؟آیا چنان زندگی لذت- بخش خواهد بود و تکنولوژی محض انسان را خوشبخت و سعادتمند خواهد گرداند؟ در سطح جهانی اغلب دانشمندان و متفکرین امیدوارند و عقیده دارند که هنوز چندان دیر نیست و میتوان آلودگیهای فکری و جوی،رشد غیر علمی جمعیت بشر و مسابقههای تسلیحاتی را زیر کنترل آورد.
جهان دانش اگر بسرنوشت بشر علاقهمند است باید برای مورد دوم کاوشها اهمیت فوق العادهای قائل شود و قسمت اعظم بودجه خود را صرف کاوشهای علمی اجتماعی-اقتصادی نماید و این هنگامی امکانپذیر خواهد بود و نتیجه بخش که برنامه و سیستمهای آموزشی کنونی جهان صنعتی و بخصوص کشورهای در حال توسعه بکلی زیر و رو گردد،زیرا سیستم آموزشی کنونی پاسخگوی احتیاجات علمی بشر نیست و سبب عصیان نسل جوان میگردد.
اگر برداشت کلی از مطالب مذکور (به تصویر صفحه مراجعه شود) اینست که سیر تکاملی تمدن بشر و پیشرفت علم و صنعت دارای زوائدیست که بناچار محیط انسانی دخل و صرف مستقیم کرده و بطور کلی باعث اختلال در محیط معنوی و فیزیکی میشود، یک سئوال اساسی فلسفی باید مطرح گردد:آیا تنها راه حل این مسائل طی کردن سیر قهقرائی و سوق به زندگی بدوی و یا سکون و انجماد پیشرفتهای صنعتی و تکنولوژیکی است؟مسلما پاسخ به این سؤال منفی است."