چکیده:
صنعت توریسم اکنون به عنوان صنعتی پویا با ویژگیهای توسعه مدارانهء خود،بخش مهمی از فعالیتهای تولیدی را در دو جهان«پیشرفته»و«روبه رشد»به خود اختصاص داده است.رشد این صنعت در هر کشور،در خلال 15 سال گذشته،ملاحظات زیست محیطی و شاخصهای توسعهء پایدار،همانند سایر صنایع،بر این صنعت نیز مترتب شده است.در این مقاله ضمن شناخت ویژگیهای صنعت توریسم،چار چوب مدیریتی پویا برای رشد و توسعهء این صنعت در بستر توسعهء پایدار بررسی شده است. (1)-استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران.
خلاصه ماشینی:
"چارچوبی که بر اساس آن میتوان منافع و آثار مثبت این صنعت را بویژه برای کشورهای در حال توسعه- مانند ایران-مطرح و تجزیه و تحلیل کرده،عوامل زیر را به عنوان اساسیترین پیامدهای سازندهء صنعت توریسم میداند: *رضایت خاطر و ارتقای دیدگاه جهانگردی،که موجب افزایش درک متقابل،برانگیختن حس احترام و خوشنگری به جامعه و فرهنگ حاکن بر آن میشود.
همچنین چه بسا دستمزدهای بالاتری که نسبت به دیگر بخشها در این صنعت وجود دارد،بتواند مشکلاتی را در جامعهء میزبان فراهم آورد از این گذشته،چنانچه صنعت توریسم در کشور،حجم قابل توجهای از نیروی کار خارجی و یا مهاجر را در اختیار بگیرد،به طور مسلم درآمدهای ارزی به سوی کشورهای آنان بازگشت داده میشود و سطح درآمد ارز کشور را کاهش میدهد.
به طور کلی،برنامه ریزان محلی،اغلب در راه فراهم سازی خدمات عمومی کافی و مناسب برای جامعهء خود و جهانگردان دچار شکست میشوند از اینرو،در چارچوب برنامهریزی توسعهای،باید جامعهء میزبان را به مثابهء شریک و سهامدار تجاری دخیل در صنعت توریسم (داخلی و خارجی)تلقی کرد و بدین ترتیب به دیدگاهها و نیازهای جوامع محلی احترام و توجه کافی مبذول داشت.
برنامهریزی خاص صنعت در کشور،زمانی از ویژگی توسعهء پایدار(به مفهوم اصلی و فراگیر آن)برخوردار میشود که در کنار سایر عوامل اقتصادی و غیر اقتصادی یاد شده،کوشش شود تا تجارب و مطالعات زیست میحطی کشورها برای شناسایی بهترین روشهای مدیریت توریسم به کار گرفته شود."