خلاصه ماشینی:
"بهسبب همین تبلیغات و جاروجنجالی که رسانهها برانگیختند شماری از هنرمندان که برخی از آنها خود را بدوهای پستمدرن میانگاشتند،شهرت جهانی پیدا کردند (به تصویر صفحه مراجعه شود) و بهطور کلی میتوان گفت که شهرتشان بیش از آنکه مبتنی بر ارزش کارشان باشد،به علت تبلیغات و نوشتههایی بود که پیرامون شخصیت آنها در نشریات چاپ میشد.
یکی دیگر از آثار پرسروصدا هیرست که «یکهزار سال»نام دارد،محفظهء شیشهیی بزرگی (به تصویر صفحه مراجعه شود)دامین هیرست،مادر و فرزند شقه شده،3991 است که به دو بخش تقسیم شده اما دو بخش آن به هم راه دارند.
کارهای تریسی امین،با آنکه در ظاهر سعی در حراست از تداوم و توالی خاطرات دارد،به روایتی بیانتها شباهت مییابد و در این میان،هویت خود او به عنوان یک هنرمند زن روانپاره بیش از هنری که به تماشا (به تصویر صفحه مراجعه شود)تریسی امین تمام کسانی که از 3691 تا 5991 با آنها بودهام 5991 میگذارد اهمیت پیدا میکند.
» بخشی از شهرت امین در مسألهیی است که هنرش مطرح میکندو اشاره به این نکته را ضروری مینمایاند که یادآوری خاطرات دوران کودکی،بلوغ، آنچه در شهر و خانوادهاش اتفاق افتاده، وقتگذرانیهای ناگزیر،از دسترفتگی معصومیت و نادیدهانگاری رویدادهای بعدی،همه و همه مسایل و خاطراتی است که ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول میدارد اما تفاوت مردم عادی با تریسی امن در این است که اینگونه خاطرات را در ذهن خود نگه میدارند و بهعنوان اثر هنری عرضه نمیکنند،اگر هم ضرورت ایجاب کند،با یک روانگاو در میان میگذارند."