چکیده:
یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر موفقیت برنامههای یکپارچهسازی آموزشی
دانشآموزان عقبمانده ذهنی در مدارس عادی نگرش مثبت معلمان است. از این
رو، در این پژوهش عوامل موثر بر نگرش 495 معلم از دبستانهای عادی و استثنایی
(247 معلم عادی و 248 معلم ویژه) در شهر تهران مورد مقایسه قرار گرفت. در پژوهش
حاضر، به منظور سنجش نگرش معلمان مورد مطالعه نسبت به دانشآموزان
عقبمانده ذهنی و یکپارچهسازی آموزشی آنان، پس از اعمال انطباقهای ضروری،
از مقیاس نگرش به پژوه (1992) استفاده شد. در این مطالعه میزان تماس
اجتماعی، جنسیت، سن، گذراندن دوره آموزشی ضمن خدمت، پایه تدریس، میزان
اطلاعات، سطح تحصیلات و سابقه تدریس به عنوان متغیرهای مستقل و نگرش
معلمان نسبت به دانشآموزان عقبمانده ذهنی و یکپارچهسازی آموزشی آنان به
عنوان متغیر وابسته محسوب میشد. نتایج به دست آمده نشان داد:
الف) نگرش معلمان ویژه (استثنایی) نسبت به دانشآموزان عقبمانده ذهنی و
یکپارچهسازی آموزشی آنان از نگرش معلمان عادی مثبتتر است. ب) آن گروه از معلمان استثنایی و عادی زن و جوان که با کودکان عقبمانده
ذهنی تماس اجتماعی بیشتر داشتهاند، دربارة آنان اطلاعات درست بیشتر
داشتهاند، از سطح تحصیلات بالاتر برخوردار بودهاند و دورة آموزشی دربارة آنان
گذرانیدهاند، نگرش مثبتتر ابراز کردهاند.
خلاصه ماشینی:
"همان گونه که ملاحظه میشود میانگین نمرههای نگرش معلمان ویژه نسبت به دانشآموزان عقبمانده ذهنی و نگرش آنان نسبت به یکپارچهسازی آموزشی تفاوت ناچیزی دارد، اما انحراف معیار نمرههای آنان در این دو مورد از تفاوت قابل ملاحظهای برخوردار است.
جدول 4 دومین ماتریس ضریبهای همبستگی میان نگرش معلمان ویژه و عادی نسبت به یکپارچهسازی آموزشی دانشآموزان عقبمانده ذهنی و متغیرهای مستقل را نشان میدهد.
همان طور که در جدول 4 ملاحظه میشود، میان میزان تماس اجتماعی (1X) و نگرش معلمان ویژه و عادی نسبت به یکپارچهسازی آموزشی یکپارچهسازی آموزشی دانشآموزان عقبمانده ذهنی (2Y) ضریب همبستگی بالایی (76/0) وجود دارد.
با پیگیری محاسبات، مشخص شد که با در اختیار داشتن اطلاعاتی در مورد میزان تماس اجتماعی (1X)، سن (2X)، سطح تحصیلات معلمان (7X) و جنسیت معلمان (2X) میتوان نگرش آنان را نسبت به یکپارچهسازی آموزشی دانشآموزان عقبمانده ذهنی به طور معنادار پیشبینی کرد.
نتیجهگیری در این پژوهش مشخص شد که نگرش معلمان ویژه نسبت به دانشآموزان عقبمانده ذهنی و یکپارچهسازی آموزشی آنان در مقایسه با نگرش معلمان عادی مثبتتر و مطلوبتر است.
The effect of social contact on college students’ attitudes toward severely handicapped students and their educational integration.
The effect of social contact on college teachers’ attitudes toward students with severe mental handicaps and their educational integration .
Teacher attitudes toward handicapped children and regular class integration.
Student teachers'''' attitudes towards the inclusion of children with special needs .
Influencing the attitudes of regular class teachers about the education of severely retarded students.
Teachers’ attitudes toward integration of severely handicapped students into regular schools."