خلاصه ماشینی:
"از زمان صفویه تا قاجاریه دهها نقاش هنرمند خلاق در عرصهی آفرینش هنری برخاسته و آثار دلانگیز اعجابآوری از خود به جا نهادهاند که شاید در دوران قاجار فصل الخطاب آن کمال الملک است که میدانیم تابلوهای بسیار ارزندهیی خلق کرد و از سوی شاه به اروپا رفت و در آنجا با مکاتب فرنگی آشنا شد و تابلوهایی از رافایل و داوینچی را در فلورانس ایتالیا و موزهی واتیکان به ماهرانهترین شکل ممکن کپی کرد.
بسیاری از شاعران ما،موسیقیدان و نوازنده هم بودهاند که در رأس آنها و اول از همه باید از ادم الشعرا پدر شعر دری یعنی رودکی سخن گفت که علیرغم نابینایی از هردو چشم،ساز چنگ یا رودک را به خوبی و استادی تمام مینواخته و از این حیث هم-علاوه بر اشعار دلانگیزی که گفته-در نزد امیر نصر سامانی بسیار مقرب و محبوب بوده است.
در تاریخ تمدن بشری همیشه موسیقیدانان جز صنف عالمان بودهاند و میتوان بر این استناد کرد که اقلیدس،نیقوماخس،بتلیموس،پلوتارک در یونان و فارابی و ابن سینا در ایران پس از اسلام،مردانی فیلسوف و عالم بودهاند و در عین حال در موسیقی به ظور علمی و عملی آثاری از خود به جای نهادهاند و علم موسیقی معمولا به همراه ریاضیات تدریس یا تحصیل میشده.
حکیم ابو علی سینا آن دانشمند،طبیب،فیلسوف و حکیم تکرار ناشدنی هم در مورد علم موسیقی کتابی دارد با عنوان«المدخل الی صناعه الموسیقی»و پس از او باید مستقیما از سفی الدین ارموی نام برد که در قرن 7 هجری میزیسته و موسیقی را به نحو علمی و عملی به خوبی میشناخته و در تبیین این پدیدهی ارجمند صنعتی-هنری کوشش داشته."