چکیده:
بین ادیان الهی اختلافی نیست و مؤمنان در اعتقاد به توحید اشتراک دارند.لذا اگر راههای رسیدن به توحید اختصاصی نگردد،اتحاد حول این محور، آسانترین وعمومیترین راه"وحدت"خواهد بود
خلاصه ماشینی:
"این سیر هدایت پروردگار در راه مستقیم دین که همواره به صورت واژهای مفرد بیان شده است(دین،نه ادیان)نشانگر عدم جواز تفرقه در بین مسلمین است که ایشان را به صراحت از چنین اعمالی برحذر داشته و افتادن در دام تفرقه و گروه گروه شدن را مورد نکوهش قرار میدهد و این رفتار را ناشی از جهل و بیخبری و غفلت میداند و در ضمن دعوت مؤمنین به وحدت،آنان را به پیروی از خدا و رسول و دوی از تنازع فرا میخواند و نتیجه تنازع و تفرق را ضعیف و سستشدن و نابودی قدرت و عظمت آنان دانسته است.
"این سیره عملی رسول اکرم (ص)،امام علی(ع)و دیگر ائمه هدی(علیهم اسلام) است"،پس چگونه است که عدهای در میان مسملمین و در لباس آنان برخلاف نص صریح قرآن و سیره رسول ارکم(ص)و ائمه(ع)به خود اجازه لعن و نفرین و هتک حرمت به معقتدات اکثریت مسلمین را میدهند و گاه برای دلخوشی نفس خویش و به نام اطاعت از اهل بیت(ع)و حتی با ساختن روایات جعلی و دامنزدن به آنها مانند روایت مجعول"رفع القلم"-روزی که نعوذ بالله، خداوند گناهی را ثبت نمیکند و آن روز را مصادف با مرگ یکی از خلفا میدانند-به لهو و لعب میپردازند؟!و گاهی عدهای از سر نادانی و تعصبات کور و جاهلانه به بهانه ترویج مکتب اهل بیت(ع)و معرفی ایشان و البته با حمایت کسانی،دست به اموری میزنند که نه شایسته مقام اهل بیت(ع)است و نه با موقعیت اسلام در جهان امروز سازگار است."