خلاصه ماشینی:
"آنگاه با بیان این مطلب که میتوان با ارائهی راهکارهایی مناسبتر وعلمیتر-که همریشه در راهورسم اهل بیت دارد و هم برمبنای دین استواراست-به وحدت مطلوب و ماندگار اسلامی دست یافت،به ویژگیهایاین نوع وحدت،اشاره میکند.
نویسنده در ذیل عنوان قرآن و وحدت اسلامی،با بیان این نکته کهائمهی شیعه قرآن را مهمترین محور وحدت میدانستند و مکتبشان برگرفتهاز آموزههای آن است،به نگاه کلی قرآن به پدیدههای وحدت اشاره میکندو موضوع را در دو محور تأکید و بر وحدت و همدلی و نهی از تفرقه وراهکارهای ایجاد وحدت و جلوگیری از تفرقه مورد بررسی قرار میدهد.
آموزهها،اصول و مشترکات قطعی دینی و توجه به آنها نیز یکی دیگراز مهمترین محورهای وحدت در یک جامعهی دینی است و شاید ازمهمترین ضوابط و معیارهای فکری از نگاه قرآن و سنت،عدم تخطی وعدول از اساس و پایههای مشترک و اصول دین باشد.
صل چهارم:راهکارهای تحکیم وحدت و تقریب مذهبی از نگاهامامان در این فصل،مولف کتاب به بیان راهکارهای تحکیم وحدت از دیدگاهامامان شیعه پرداخته و بیان میکند که مجموعهی سخنان و اصول عملیاهل بیت در مورد راههای رسیدن به وحدت اجتماعی و مذهبی را میتواندر 3 محور کلی،تبیین کرد که عبارتند از: الف.
رعایت ملاحظات عاطفی و مذهبی مخالفان(در این مورد نویسندهبه بررسی سیرهی امام علی(ع)و سیرهی دیگر امامان شیعه میپردازد ومواردی را به عنوان شاهد مثال بیان میکند).
2. امامان شیعه و بهویژه امام علی(ع)با استمرار دعوت پیامبر اسلام،همواره به ضرورت توجه به این وظیفهی مهم میاندیشیدند و سیره و سخنخود را برمبنای وحدت سیاسی و اجتماعی و جلوگیری از تنازعاتبیحاصل فکری مسلمانان قرار داده بودند."