چکیده:
7)تحلیل یافتهها حاکی از این است که ترتیب اولویت در دوهای با مانع(110 و 400 متر با مانع)شاخصهای ساختاری،آمادگی جسمانی،ساختاری،تکنیکی فیزیولوژیکی و روانی-اجتماعی بود درحالیکه برای دوی 3000 متر با مانع شاخصهای فیزیولوژیکی،آمادگی جسمانی،ساختاری،روانی- اجتماعی و تکنیکی اهمیت داشتند. 8)تحلیل یافتهها نشان داد که ترتیب اولویت شاخصها برای پرتابها: ساختاری،آمادگی جسمانی،تکنیکی،روانی-اجتماعی و فیزیولوژیکی و برای پرشها:ساختاری،تکنیکی،آمادگی جسمانی،فیزیولوژیکی و روانی- اجتماعی است. 9)یافتههای این پژوهش نشان داد که مهمترین شاخصها برای پیادهروی به ترتیب:ساختاری،تکنیکی،آمادگی جسمانی،فیزیولوژیکی و روانی- اجتماعی است.درحالیکه برای رشتهء دهگانه به ترتیب:آمادگی جسمانی، ساختاری،تکنیکی،فیزیولوژیکی و روانی-اجتماعی است. 10)تحلیل یافتهها نشان میدهد که بین نظرات مربیان و ورزشکاران در مورد برخی از متغیرها مانند ضرورت وجود الگوی استعدادیابی،مناسبترین نهادهای کشف،جذب و پرورش استعدادها و سن استعدادیابی همبستگی وجود دارد. 11)مقایسهء برخی از شاخصهای ساختاری و فیزیولوژیکی اندازهگیری شده در بین قهرمانان نخبهء کشور با نرمهای بینالمللی نشان داد که تقریبا در کلیهء گروه رشتههای دو و میدانی شاخصهای قهرمانان ملی ما ضعیفتر است. بههرحال،نتیجهگیری کلی این است که برای دستیابی ورودیهای مناسب به تیمهای ملی و کسب نتایج بهتر و سریعتر،استعدادیابی و پیروی از یک الگوی مناسب ضروری است،ولی در شرایط فعلی سادهترین و عملیترین روش استعدادیابی و اجرای مسابقات بیشتر و برگزاری جشنوارههای ورزشی و انجام آزمونهای سادهء میدانی است. استفاده شد و نتایج زیر به دست آمد: 1)76/3 درصد آزمودنیها اظهار داشتند که در ایران الگوی استعدادیابی مشخصی وجود ندارد،ولی 91 درصد آنها نیز اظهار داشتند که وجود الگوی استعدادیابی در ایران ضروری است. 2)بررسی پیشینهء پژوهشها نشان داد که در جهان نیز الگوی جهانشمول واحدی برای استعدادیابی وجود ندارد.ولی در بسیاری از کشورهای صاحب دو و میدانی از یک الگوی استعدادیابی استفاده میشود. 3)82/5 درصد آزمودنیها ملاک استعدادیابی را انجام آزمونهای عمومی مانند ارزیابی شاخصهای ساختاری و آزمونهای اختصاصی میدانند و 69/8 درصد بهترین سن استعدادیابی را 14-10 سالگی پیشنهاد میکنند. 4)41/3 درصد آزمودنیها عملیترین شیوهء استعدادیابی در ایران را در این برهه از زمان«مسابقات»و 32/5 درصد انجام آزمونهای مختلف میدانند. 5)یافتههای این پژوهش نشان داد که 32/5 درصد آزمودنیها مناسبترین نهاد استعدادیاب را آموزشوپرورش و 83/6 درصد آزمودنیها مناسبترین گروه را برای استعدادیابی به ترتیب معلمان ورزش و سپس کارشناسان فدراسیون دو و میدانی معرفی کردند درحالیکه 82/5 درصد از آزمودنیها مناسبترین نهاد مسئول جذب و پرورش استعدادها را به ترتیب فدراسیون دو و میدانی و تربیت بدنی آموزشگاهها میدانند. 6)تحلیل یافتهها نشان داد که ترتیب اولویت شاخصها برای دوهای سرعت آمادگی جسمانی،ساختاری،فیزیولوژیکی،تکنیکی،روانی-اجتماعی بود. درحالیکه برای دوهای نیمه استقامت فیزیولوژیکی،آمادگی جسمانی، ساختاری،تکنیکی،روانی-اجتماعی بود.ولی در مورد دوندههای استقامت به ترتیب شاخصهای فیزیولوژیکی،آمادگی جسمانی،روانی-اجتماعی، ساختاری و تکنیکی موردتوجه بود.
خلاصه ماشینی:
"یافتههای پژوهش پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از پرسشنامههای شمارهء(1)و(2)و(3)و بررسی برخی از ویژگیهای ساختاری و فیزیولوژیکی ورزشکاران گروه رشتههای مختلف دو و میدانی و مقایسهء آنها با نرمهای بینالمللی نیایج زیر به دست آمد: 1)67/3 درصد آزمودنیها اظهار داشتند که در ایران الگوی استعدادیابی مشخصی وجود ندارد،ولی 19 درصد آنها نیز اظهار داشتند که وجود الگوی استعدادیابی در ایران ضروری است(نمودارهای 1 و 2).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) 01)تحلیل یافتهها نشان میدهد که بین نظرات مربیان و ورزشکاران در ارتباط با برخی از متغیرها مانند ضرورت وجود الگوی استعدادیابی،مناسبترین نهاد کشف،جذب و پرورش استعدادها و سن استعدادیابی همبستگی موجود دارد.
بحث و نتیجهگیری پیشینهء پژوهشها و بررسی ادبیات مربوط نشان میدهد که گرچه در بسیاری از کشورها ضرورت وجود نظام علمی و استعدادیابی احساس شده و از برنامههای مشخص و نظامدار برای کشف،جذب و پرورش و رشد افراد مستعد استفاده میشود،ولی هنوز یک روش متداول و جهانشمول استعدادیابی که مورد توافق در سطح جهان باشد در ارتباط با دو و میدانی وجود ندارد.
یافتههای این پژوهش نشان میدهد که در حالحاضر در ایران نظام استعدادیابی مدونی وجود ندارد و نهاد و مسئول این مقولهء مهم در ورزش نیز مشخص نیست و تنها معیار استعدادیابی نتایج مسابقات و جشنوارههای ورزشی است که آن هم به دلیل کمبود تعداد مسابقات،به ویژه در سطح آموزشگاهی و نبودن معیارهای معینی برای انتخاب افراد مستعد و فقدان کارشناسی مجرب استعدادیابی بسیار کمرنگ است."