چکیده:
در این تحقیق به بررسی جایگاه سازمانهای غیر دولتی زیستمحیطی در ایران و نیز ارزیابی عملکرد و نقش آنها در دستیابی به مشارکت مردمی در زمینه حفاظت از محیط زیست پرداخته شده است.یافتهها نشان می دهد که این سازمانها تاکنون توان کمی در دستیابی به مشارکت مردمی در زمینه حفاظت از محیط زیست داشتهاند و این خود به دلیل وجود مشکلات متعدد و اساسی است که با آن مواجهند این سازمانها به خاطر موانع سیاسی،قانونی و حقوقی به سختی امکان پیدایش و فعالیت داشتهاند.تعداد اندکی هم که توانستهاند ایجاد شوند و خود را وارد صحنه کنند به واسطه همین مشکلات و همچنین مشکلات اقتصادی و اجتماعی نتوانستهاند در زمینه محیط زیست چندان تأثیرگذار باشند.نوپایی این سازمانها و بیتجربگی افراد در فعالیت در اینگونه چارچوبها نیز عامل دیگری در کاهش موفقیت این سازمانها در ایران بوده است.سازمانهای غیر دولتی زیستمحیطی ایران برای موفقیت نیاز به بستر مناسب سیاسی،قانونی،اجتماعی و اقتصادی و همچنین بهرهگیری از دانش و تجربه اداره اینگونه سازمانها دارند.
خلاصه ماشینی:
"مشکلات داخلی مشکلات داخلی به طور عمده شامل مسایل مدیریتی و نیز روابط بین افراد و تشکلها میشوند و به قرار زیر هستند: *نشناختن صحیح و کامل صورت مسئله *نداشتن دانش و دید مدیریتی لازم *مشارکتی نبودن مدیریت *الویتبندی نشدن اهداف *نداشتن برنامه و بویژه برنامه بلندمدت *مشکل"محور نبودن"فعالیتها(عدم تمرکز فعالیتها بر مشکلات زیستمحیطی مهم) *نداشتن ارتباطات کافی با اعضا *بیاطلاعی از تواناییهای تشکل *عدم احساس نیاز به اعمال شیوههای مدیریتی مناسب *ریزش نیروها در اثر عوامل مختلف و بویژه تأخیر در ثبت و گرفتن مجوز *نداشتن توان جذب و هدایت مشارکت مردم در سطح گسترده *نداشتن اطلاع کافی و گاه بیاطلاعی این تشکلها از یکدیگر *نداشتن دسترسی یا دسترسی کم به اطلاعات در زمینه محیط زیست *دو دستگی درون بعضی از تشکلها *قبول نداشتن همدیگر *عدم تشریک مساعی و برنامهریزی مشترک برای رسیدن به هدف مشترک *وجود نوعی فاصله بین تشکلهای غیر دولتی و سازمانهای دولتی بینالمللی داخل کشور.
بهرحال فرصتهای زیادی در زمینههای مختلف مانند زمینههای علمی،اجتماعی،سیاسی، اقتصادی و ارتباطات وجود دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره میشود: استقبال و حمایت مردم،استقبال متخصصین و کارشناسان رشتههای مختلف به ویژه محیط زیست از تشکلها و عضویت در آنها،قرار گرفتن در یک مقطع زمانی نسبتا مناسب از نظر شرایط اجتماعی و سیاسی در مقایسه با چند سال قبل،مطرح شدن شعارهایی درباره مشارکت مردم در امور مملکت،توجه بعضی از مسئولان دولتی به این تشکلها و استقبال از آنها، همکاری برخی از تشکیلات دولتی در بعضی از برنامههای تشکلها،کمکهای مالی بلا عوض مرکز ملی جوانان به برخی از تشکلها،امکان گرفتن طرح و پروژه از بعضی تشکیلات دولتی، تشکیل شدن شبکه سازمانهای غیر دولتی زیستمحیطی در کشور،توجه مجامع بینالمللی به موضوع مشارکت و سازمانهای غیر دولتی،امکان برقراری بعضی ارتباطات و انجام بعضی همکاریها با مجامع و تشکلهای غیر دولتی بینالمللی ،و دهها فرصت و امکان کوچک و بزرگ دیگر که برای دیدن آنها، دقت و برای استفاده از آنها به کمی همت نیاز است."