چکیده:
رابطهء کمالگرایی و سبکهای مقابله با تنیدگی در 378 دانشجو(183 پسر و 195 دختر با میانگین سنی 22 سال و دامنه 18 تا 25 سال)با استفاده از نسخه فارسی مقیاس کمالگرایی مثبت و منفی(تری- شورت،اوئنز،اسلید و دیویی،1995)و مقیاس سبکهای مقابلهء تهران (بشارت،1387)بررسی شد.تحلیل دادهها نشان دادند که بین کمالگرایی مثبت و سبکهای مقابله مسئله محور و هیجان محور مثبت،همبستگی مثبت وجود دارد درحالیکه بین کمالگرایی مثبت و سبک مقابله هیجان محور منفی همبستگی منفی وجود دارد.این روابط در مورد کمالگرایی منفی معکوس بود.چگونگی افزایش راهبردهای مقابلهای مسئله محور و کاهش راهبردهای هیجان محور برپایه مفاهیم و مؤلفههای کمالگرایی مانند پویاییهای انگیزشی مثبت/منفی؛تعامل/تضاد؛آرمانگرایی-واقعیت- سنجی؛رضایت/نارضایتی از عملکرد شخصی؛تعمیم تعاملهای سازشیافته/ سازش نایافته با والدین و مثبتنگری/منفینگری در مورد بحث قرار گرفت.
خلاصه ماشینی:
"کمالگرایی و سبکهای مقابله با تندگی Perfectionism and Coping Styles with Stress دکتر محمد علی بشارت حسین نادعلی استاد دانشگاه تهران کارشناس ارشد روانشناسی عذرا زبردست مریم صالحی کارشناس ارشد روانشناسی کارشناس ارشد روانشناسی چکیده رابطهء کمالگرایی و سبکهای مقابله با تنیدگی در 873 دانشجو(381 پسر و 591 دختر با میانگین سنی 22 سال و دامنه 81 تا 52 سال)با استفاده از نسخه فارسی مقیاس کمالگرایی مثبت و منفی(تری- شورت،اوئنز،اسلید و دیویی،5991)و مقیاس سبکهای مقابلهء تهران (بشارت،7831)بررسی شد.
socially prescribed perfectionism حاصل از شکست در تحقق و دستیابی به معیارهای بالا، فرد برحسب کمالگرایی مثبت یا منفی(به ترتیب معادل کمالگرایی بهنجار یا نوروتیک)از کدامین سبکهای مقابله بیشتر استفاده میکند؟هدف اصلی پژوهش حاضر،یافتن پاسخ به این پرسش است؛پرسشی که تاکنون مورد بررسی قرار نگرفته است.
ضرایب همبستگی بین سبکهای مقابله و کمالگرایی به تفکیک جنس (به تصویر صفحه مراجعه شود) سپس برای تعیین سهم هریک از متغیرهای کمال- گرایی مثبت و منفی در تبیین واریانس سبکهای مقابله، درماندگی روانشناختی(0/100> P ،0/62-- r )؛و بین نمره آزمودنیها در زیرمقیاس سبک مقابلهء هیجانمحور منفی با مشکلات بین شخصی(0/100> P ،0/14-- r )، بهزیستی روانشناختی(0/100> P ،0/32-- r )همبستگی معنادار وجود دارد.
رابطهء مثبت بین کمالگرایی منفی و راهبردهای مقابلهء نامؤثر از این نظریه حمایت میکند که خودارزشیابیهای منفی و ناتوانی ادارک شده در کمالگرایی خودانتقادگرانه از یک سو باعث بازداری تلاش فعال برای تحقق انتظارها و معیارهای بالا میشوند (دانکلی و دیگران،3002؛دانکلی و کیپاریسی،8002)و از سوی دیگر،راهبردهای دفاعی و مقابلهای آسیبزا و سازشیافته را فعال میکنند(دانکلی و دیگران،6002؛ دانکلی و کیپاریسی،8002)."