خلاصه ماشینی:
"شایان توجه اینکه به موجب دستور العملاجرایی موضوع مواد 2 و 6 آئین نامه سقفمجاز ارائه خدمات تخصصی و حرفهایتوسط اعضای جامعه حسابداران رسمیایران،مبنی بر تعیین رتبههای کارکنانشاغل در حرفه حسابرسی،که طبق آنسلسله مراتب ذی ربط از کمک حسابرسشروع شده و به شریک ختم میگردد،رتبه شریک مختص حسابداران رسمیبوده و در فاصله رتبه سرپرست تا شریک،رتبههای سرپرست ارشد و مدیر قرارداد(اولین تناقض در مقایسه با کشور اروپاییمورد مثال).
حال چنانچه موضوع درامد موسساتحسابرسی ایرانی و عدم ثبات معقول آنرا در نظر نگیریم،باید پرسید آیا شرکایموسسات حاضرند چنین مباحثی در موسسات آنها مطرح و هزینه آنها پرداختگردد؟یعنی آیا واقعا موسسات حسابرسیو شرکایی وجود دارند که برای پنج سالآینده و یا ده سال آینده خود برنامه داشتهباشند؟که بتوانند راه گریز از این مشکلاترا پیشبینی نمایند؟ تیجهگیری در اساسنامه نمونه موسسات هیچ یکاز موارد فوق به روشنی مطرح نگردیدهاست،با این استثنا که در مبحث وظایفو اختیارات مجمع شرکا،به عنوان امرالزامی به تعیین حقوق و مزایا،پاداشو حق حضور اعضای هیئت مدیره اشارهشده است،گرچه با توجه به الزام حضورتمام وقت شرکا در موسسه،«حق حضور»محلی از اعراب ندارد(ششمین تناقض باکشور اروپایی مورد مثال).
حال این موضوعاتچگونه بایستی صورتبندی شود؟ همچنین شرکا ممکن است تحتپوشش یکی از صندوقهای بازنشستگیباشند،آیا بازنشستگی در چارچوبمقررات صندوق ذی ربط مترادفبازنشستگی از فعالیت در موسسه است؟و پیشبینی هیچ نظام خاصی در اینخصوص ضرورت ندارد؟بدیهی استدر صورت صلاحدید شرکا و به منظورتدوین نظام جبران خدمات شرکا میتوانهمه ساله درصدی از سود موسسه را درحسابی به نام«صندوق تامین آتیهشرکا»تخصیص و نحوه پرداخت به هریک از شرکا در زمان فوت یا برکناری واخراج از این صندوق منوط به آئین نامهخاصی باشد."