خلاصه ماشینی:
"از آنجائیکهدر بسیاری از کشورهای کمرشد جهان منافع اقتصادی از طریق سرمایهگذاریاراضی تامین میگردد اتخاذ و اجرای یک سیاست موثر در زمینه مالیاتاراضی باید سرلوحه اقدامات دولتها قرار گیرد بعقیده بسیاری از مردم وضعمالیاتهای سنگین در مورد اجناس مصرفی لوکس مصرف کالاهای غیر تجملیرا پائین آورده و موجبات ذخیره سرمایه یا بهرهبرداری از مازاد منابع را برایخرید اجناس عمده یا سرمایهگذاری در فعالیتهای تولیدی را فراهم میآورددلائلی موجود نیست که نشان دهد ذخائر سرمایهای یا سرمایههائی از طریقفوق بکار انداخته شده باشد ولی با همین وسیله میتوان در کشورهائی کهواردات آنها کالای تجملی میباشد از خروج ذخائر ارزی جلوگیری نموده ودرآمد قابل ملاحظهای عاید خزانه دولت گردانید.
نظیم برنامهها و خط مشی مالیاتی دولت نمیتواند درآمد غیر وصولی را خرج نماید این مطلب با آنکهکاملا روشن است معهذا بسیاری از مردم مفهوم آنرا بخوبی نمیدانند صرفنظر از اقداماتی که در جهت تنظیم برنامههای اقتصادی و عمرانی بعمل میآیدتعهدات مالی غالبا بدون توجه به واقعیات و امکانات صورت میگیرد و مسئولینامر تصور مینمایند که درآمد بمیزان مورد لزوم و بموقع در دسترس قرارگرفته و برنامهها اجرا خواهد شد نتیجه این نوع توهم و انتظار اقدام برایاخذ وام در موارد اضطراری و عدم تعادل بودجه-تغییرات ناگهانی در نرخمالیاتها-کاهش بودجه-و تعویق برنامهها میباشد که خود موجبات عدم اعتمادمردم را نسبت به دستگاه دولت فراهم آورده و با تضعیف بنیه مالی کشورامکانات رشد و توسعه اقتصادی را از بین میبرد."