خلاصه ماشینی:
"روابط سیاسی هخامنشیان با کشورهایهمجوار شرقی در آسیای مرکزی رقیه بهزادی1 داریوش در سال 517 پیش از میلاد در مصر بود و در این سال و سال بعد،استیلای ایرانیان بر سایر نواحی آفریقا برقرار گشت.
شرح هیدو(هندوستان)اثر هرودوت تا اندازهای دشواری به وجود میآورد،زیرا ازیک سو نشان میدهد که این استان شامل کرانۀ سفلای سند بود،و از سوی دیگر،با این گفتهتناقض دارد که استان مزبور هر ساله خراجی به مبلغ 350 تالان،طلای اوبویایی1میپرداخت کهبزرگترین خراجی بود که به خزانۀ هخامنشی سرازیر میشد.
اما طلا تنها در منطقۀ سند به دستمیآید،و حال که خود هرودوت میگوید که گروههای مختلفی از هندویان وجود داشتند و یکی ازآنها«در مرز شهر کاسپاتوروس»2و سرزمین پاکتوکا3میزیست که بخشی از هندوستان بود که درآنجا بیابانی شنزار وجود دارد که از آن محل خاک طلا به دست میآورند.
بعضی از نویسندگان عقیده دارند که«استان ایرانی هندوستان بهدشواری تا شرق رود سند ادامه داشته،و بیش از سایر استانها خراج میپرداخته است،و بنابراین،احتمال دارد که شامل سرزمین نسبتا بزرگی میان کوههایی بوده است که افغانستان را از هندوستانجدا میکند.
هرودوت نوشته است که قلمرو هخامنشی به دو استان تقسیم میشد:یکی گاندهارا و شاتاگو،ودیگری شامل هندوستان یا هیدو بود.
هرودوت در شرحی که از نواحی مجاور ایران و هندوستان به دست میدهد از نوشتههایاسکولاکس1استفاده کرده است که احتمالا نخستین تاریخنویس یونانی بوده که دربارۀ هندوستاننوشته است(حدود 515 پیش از میلاد).
اما برخی از نویسندگان متأخر این نکته را رد کرده و گفتهاند که دلیلی وجود نداردکه نشان دهد ایرانیان در دورۀ هخامنشی تا شرق هندوستان پیش رفته باشند."