خلاصه ماشینی:
"زبان آنها نیز از شاخههایزبان ایرانی محسوب شده و حدود سدۀ اول میلادی از نواحی ساحلشمالی دریای مازندران به مناطق شمال یعنی جنوب قفقاز کوچ نمودند.
با اینکه اکثر مردمان اوستیا در سدۀ دهم میلادی اسلام آورده بودندو لیکن بعدها در قرون 15 و 16 میلادی با هجوم کابارداها از خانات کریمهتحت سلطۀ روسها قرار گرفتند و بتدریج بیشتر اهالی آنجا مسیحیت را بهعنوان آیین خود پذیرفتند و به تابعیت حکام محلی گرجستان درآمدند.
2چنانکه در نوشتهها آمده است،هریک از بخشهای ملک فریدون و نیز اقوام ساکن این بخشها به نام فرمانروایان ذکر شده است.
سال 372 میلادی هونها به این سرزمین حمله بردند و دولتسرمتها را که آلانها در رأس آن قرار داشتند،دستخوش سقوط و انقراض کردند.
متأسفانهاطلاعات روشنی از زندگی این گروه از اقوام ایرانی تا عهد برخوردها و تصادمات نظامی میان دودولت بزرگ آن زمان(ایران ساسانی و روم شرقی)در دست نیست.
B. ,Kavkaz i Alany,Veka i narody,Moscow,1984,str.
B. ,Kavkaz i Alany,Veka i narody,Moscow,1984,str.
B. ,Kavkaz i Alany,Veka i narody,Moscow,1984,str.
B. ,Kavkaz i Alany,Veka i narody,Moscow,1984,str.
1رفتهرفته نام آلانها از منابع تاریخی محو شدو آلانهایی که در ما ورای قفقاز محل کنونیجمهوری اوستیای شمالی و جنوبی سکنی داشتند به مرور نام اوست به خود گرفتند.
سال 1774میلادی اوستیای شمالی به تصرف روسها درآمد و بخشی از مردم این سرزمین تابعیت روسها راگردن نهادند.
مرکز این جمهوریشهر اورجونیکیدزه است که تا سال 1931 ولادی قفقاز نام داشت و در سالهای 54-1944دزالؤجیکائو2نامیده شد.
جمهوری خودمختار اوستیای جنوبی در دامنۀ جنوبیسلسله جبال بزرگ قفقاز(با علامت ضربدر مشخص شده است)داخل خاک گرجستان قرار دارد."