چکیده:
گرایش انسان به زیبایی و جمال، یکی ازخواسته های فطری انسان است و احساس لذت از زیبایی، تناسب ها و پاکیزگی ها با سرشت انسان آمیخته شده است. دین مقدس اسلام نیز که دین فطرت است به آراستگی و پاکیزگی انسان ها اهمیت فراوانی داده و پاکیزگی را جزئی از ایمان، دانسته است. توجه به این نکته ضروریست که مطلوبیت آرایش و توجه به وضع ظاهری مطلق نیست، بلکه وابسته به نیت و غرضی است که انسان برای رسیدن به آن آرایش می کند. اگر استفاده از زینت های الهی و به کارگیری آنها به انگیزه ی صحیح مثل اظهار نعمت های خدا و شکر آنها یا به انگیزه رعایت ادب در حضور خالق متعال و یا به هدف برقراری ارتباط و الفت بیشتر با مومنان انجام گیرد، مطلوب و مورد پسند خواهد بود؛ اما اگر همین عمل به اغراض باطلی هم چون تفاخر و تکبر بر سایر انسان ها یا به هدف خودنمایی و نشان دادن جاذبه های جنسی و جذب جنس مخالف انجام گیرد، ناپسند و مذموم خواهد بود. هم چنین زیاده روی در استفاده از زینت ها و توجه بیش از حد به ظواهر به گونه ای که انسان را از رسیدن به سایر خواسته-های مادی بازدارد و از معنویات محروم کند، امری ناپسند است.
آرایش و آراستگی برای زن و مرد مطلوب است. اسلام نه تنها با خودآرایی زنان مخالفتی نکرده، بلکه در مواردی آنان را به این امر سفارش کرده است؛ اما با توجه به وجود برخی از تفاوت های جسمی و روانی بین زن و مرد، مقرراتی را نیز برای زنان و مردان در انتخاب نوع زینت و چگونگی استفاده از آن قرار داده و میان آنان تفاوت هایی قایل شده است. در مقررات اسلامی، حریر و طلا که بیشتر در جهت تجمل و آرایش از آن استفاده شده است، ویژه ی بانوان می باشد، لذا فقط خانم ها مجازند از لباس های حریر و زیور آلاتی که از طلا ساخته می شود استفاده کنند ولی برای مردان جایز نیست، هم چنین زن موظف است برای همسر خود زینت کند و آن را از مردان نامحرم مخفی کند و به غیر همسر و محارم نشان ندهد. بنابراین گرچه زن و مرد در استفاده از زینت و آرایش مجازند، اما تفاوت هایی نیز دارند.
Humankind instinctively tends towards beauty from instinctive desires and enjoys organization and cleanliness. Islam – as the religion of nature – has known cleanliness and neatness as a part of true faith and pays lots of attention to both of them. It is an important point to note that dressing up is not absolute but it depends on the person's goals. It will be admirable if people use God's gifts with the right intention in order to thank or show respect to him، or relate to other faithful people. On the contrary، it is indecent if they do it with wrong ideas such as showing off or pride or to show off their sex appeal to attract the opposite sex. The idea of paying attention well to the appearance is also condemned، because it stops people from achieving their spiritual or material objectives.
Adornment is desirable for both sexes. Not only is Islam is not against women's self-adornment، but also in some cases recommends it. Regarding some psychological and physical differences between the two sexes، it has laid down some laws in choosing the kind and the usage of adornment. According to Islamic rules، just women are permitted to wear clothes made of silk and use gold jewelry. In this religion، woman has to show her beauty only for her husband and not for outsiders. So both men and women are allowed to beautify themselves according to special rules، in spite of some differences.