چکیده:
از نظر اقتصاد دانان، توسعه ی مالی یکی از موضوعات اساسی در تبیین علل رشد اقتصادی است. سئوال اساسی در این ارتباط آن است که آیا توسعهی مالی علت رشد اقتصادی میباشد یا آن که توسعهی مالی خود متاثر از رشد اقتصادی است. برخی اقتصاددانان معتقدند که بخش مالی هیچگونه تاثیری بر رشد بخش واقعی ندارد، اما ادبیات غالب، گویای یک ارتباط قوی بین توسعهی مالی و رشد اقتصادی است. در تحقیق حاضر، جهت اندازهگیری توسعهی مالی در ایران از شاخصهای ابزاری، ژرفا، ساختاری، کارایی و بنیانی توسعهی مالی بهره گرفته شده است. به علاوه، از روش تجزیهی مولفههای اصلی جهت استخراج یک شاخص کلی برای توسعهی مالی به صورت ترکیبی از این پنج شاخص استفاده شده است. جهت آزمون رابطهی علت و معلولی میان توسعهی مالی و رشد اقتصادی، آزمون علیت گرنجری بر اساس رهیافت خود رگرسیون برداری، آزمون ریشهی واحد دیکی - فولر و آزمون همانباشتگی یوهانسن - جوسلیوس مورد استفاده قرار گرفته است. بر اساس یافتههای این تحقیق، در بلندمدت یک رابطهی علی دو طرفه میان شاخص ژرفای توسعهی مالی با رشد اقتصادی و رابطهی علی یک طرفه از شاخص کارایی و نیز شاخص کلی توسعهی مالی به سمت رشد اقتصادی برقرار بوده است. در کوتاهمدت تنها وجود رابطهی علی یکطرفه از تولید ناخالص داخلی به شاخص کارایی توسعهی مالی تایید شده است. در بقیهی موارد وجود رابطهی علیت گرنجری تایید نشده است.
In attempt to determine causes of economic growth، financial development is a basic concept. The key question is whether the causality running from financial development to economic growth، or vice versa. Some economists argue that the financial sector does not have any effect on the real sector of economy. However، a large body of empirical research has found a robust relationship between financial development and economic growth. In order to study financial development in Iran، we use 5 indictors: the ratio of currency on hold to money stock (CM)، the ratio of liquid liabilities to GDP (LLY)، the ratio of credit allocated to private enterprises to total domestic credit (PRIVATE)، credit allocated to private enterprises to GDP (PRIVY)، ratio of commercial banks domestic assets to the banking system assets (BANK). For testing causality relationship between financial development and economic growth in terms of the above indicators، we use Granger causality test based on an autoregressive model، unit root and Cointegration tests. The results revealed that in the case of Iran، there is a two-way long-run causality relationship between LLY and economic growth. Also، one-way long-run causality relationship from PRIVY to economic growth، and so for multilateral index. In short-run the results suggest that causality running from GDP to PRIVY، but for other indicators the Granger causality is not accepted.
خلاصه ماشینی:
"{o(28)- nonnikcM o} {o(29)- wahS o} {o(30)- trautS dna lladneK o} {o(31)- itarajuG o} &%02412AOEG024G% جانگ{o32o}(1986)با استفاده از آزمون علیت گرنجری به بررسی رابطهی علیبین درآمد سرانه و دو شاخص توسعهی مالی برای 54 کشور،شامل 19 کشورتوسعه یافته و 35 کشور در حال توسعه،پرداخت.
برخی از پژوهشگران داخلی برای رفع ضعف عدم توجه بهآزمون علیت کوششهایی انجام دادهاند؛از جمله راستی(1378)به بررسی فروضپاتریک در مورد رابطهی علی توسعهی مالی و رشد اقتصادی در ایران طی سالهای1338 تا 1375 با استفاده از روش همگرایی بلندمدت و آزمون علیت گرنجریپرداخته است.
جدول 5:نتایج آزمون علیت گرنجری برای تفاضل مرتبهی اول شاخصهای توسعهی مالی ولگاریتم تولید ناخالص داخلی بدون نفت (به تصویر صفحه مراجعه شود)*سطح معنیداری آزمون 5%در نظر گرفته شده است.
براساس این نتایج در سطح معنیداری 5 درصد شاخص ژرفا و شاخص کلی&%02413AOEG024G% توسعهی مالی دارای رابطهی علی بلندمدت دو طرفه با رشد اقتصادی در ایرانبودهاند.
جدول 6:نتایج آزمون علیت گرنجری برای مقادیر سطح شاخصهای توسعهی مالی و لگاریتمتولید ناخالص داخلی بدون نفت (به تصویر صفحه مراجعه شود)*سطح معنیداری آزمون 5%در نظر گرفته شده است.
مأخذ:محاسبات دقیق 6-نتیجهگیری براساس یافتههای تحقیق حاضر نتایج زیر جهت بررسی رابطهی علی توسعهیمالی و رشد اقتصادی حاصل گردید: -در کوتاهمدت لگاریتم تولید ناخالص داخلی واقعی بدون نفت وشاخصهای توسعهی مالی مورد مطالعه،علت گرنجری یکدیگر نبودهاند.
با وجود آنکه در بلندمدت رابطهی علی میان شاخص کلی توسعهی مالی ورشد اقتصادی در ایران مورد تأیید قرار گرفته است،اما در مورد تکتک شاخصها این فرضیه اثبات نشده است."