چکیده:
آینده پژوهی دانشی است که در جهان کنونی رو به گسترش است. به نظر میرسد رویکرد عرفی کنونی نگاه به آینده، نمیتواند از آیندة امن و پایدار، رمزگشایی کند. بررسی آموزهها و گزارههای اسلام، میتواند بخش مهمی از این چالش را برطرف کند. بررسی آیات قرآن مجید و روایات اهل بیت( نشان میدهد که در اسلام، نگاه به آینده، اصالت و عمق ویژهای مییابد. بهره گیری از تعالیم اسلامی میتواند زمینه طرح آیندهنگاری نسل پنجم را فراهم آورد. تفاوت این آیندهنگاری با نسلهای قبلی در عمق و وسعت نگاه به آینده است. هدف در این رویکرد، ساخت آینده امن و پایدار است که متأثر و متصل به آینده جاودان و حیات طیبه تعریف میشود و یک افق از آینده را با زمینه سازی ظهور مظهر اراده الهی، حضرت حجت بن الحسن( ترسیم میکند.
Futurology is a field which is developing rapidly nowadays. It seems that the recent common attitude toward future view cannot decode a safe and constant future. A careful study about doctrines and views of Islam can somehow remove such problems. Surveying Qur'anic verses and Ahl-ul Bayt traditions indicates that in Islam، viewing of future is of special depth and originality. Benefiting from Islamic doctrines can pave the way for the fifth generation of futurology. The difference between this futurology and the previous futurology generations lies in the depth and extent of future viewing. The main purpose in this approach is building a safe and glorious future which is defined as affected by and connected to eternal future and purified life; and sketches a horizon of future by paving the way for Imam Mahdi's advent and manifestation.
خلاصه ماشینی:
"آیندهای امن و پایدار بینجامد؟ اگر اندیشوران فعال کنونی در حوزة آینده پژوهی، در یک سفر ذهنی به چند دهة قبل بازگردند، آیا وضعیت کنونی جهان را یک جهان آرمانی به تصویر میکشیدند؟ اگر این اندیشوران به وضعیت حال بیایند و بخواهند طرحی برای آینده ارائه کنند، چگونه عمل خواهند کرد؟ گم شدة آنها در آینده چه خواهدبود؟ آیا آیندهپژوهی با تکیه بر علم تجربی و فلسفی یا عقل حسی و عقل مجرد انسان، قادر به کشف رمز از آینده یا به عبارتی دقیقتر، قادر به طراحی آیندهای امن و پایدار است؟ آیا ما باید درست جا پای آنها گذاشته و مسیر پیشرفت کشور را از زاویة نگاه آنها رصد کنیم؟ با توجه به اثرگذاری نوع نگاه به آینده در کلیت برنامههای کشور، آیا میتوان گزارههای آیندهپژوهی را متناسب با زیست بومی ایران اسلامی تعریف کرد و با برقراری ارتباط بین فرآیند آیندهپژوهی و آموزههای اسلام، میتوان خلأ و چالش راهبردی طراحی آیندة امن و پایدار را برطرف نمود؟ این مقاله بخشی از گزارش «درآمدی برآیندهپژوهی در بخش کشاورزی» بوده که حاصل یک پروژة مطالعاتی یکساله میباشد که در آن، ضمن مرور ادبیات، روش شناسی و تجارب چند کشور در زمینة مطالعات آیندهنگر، به مرور گزارهها و آموزههای دینی به منظوریافتن راهکاری برای طراحی آینده براساس مفاهیم اسلامی پرداخته شده است.
برای بخش سوم نیز اگر نگاه به آینده متمرکز بر حوزة فرهنگ و ارزشهای اجتماعی باشد (آیندهنگاری نسل چهارم)، اسلام دراین زمینه نیز گزارههای ویژه و مهمی دارد؛ لذا اهمیت دارد که آیندهپژوهی همچون یک علم میان رشتهای و فرارشتهای، ارتباط لازم را با علوم اسلامی 3 برقرار کرده و در وجوهی که ضروری است، مطابق جهانبینی اسلامی باز تعریف شود."