چکیده:
درباره امضای الکترونیکی کموبیش مطالبی از جنبه حقوقی نوشته شده است.اما در مطالب نوشته شده کمتر به ارزش و اعتبار امضای الکترونیکی توجه شده و بعضی سوالات و ابهامات علیرغم طرح پاسخ داده نشده یا پاسخی که داده شده قانعکننده نبوده است.در این میان،بعضی از نویسندگان دچار اشتباهاتی گردیده و بعضی نیز مطالبی سطحی را بیان نموده و گذاشتهاند. مقاله حاضر تحت عناوین تعریف امضای الکترونیکی، شناسایی امضاکننده،کفایت امضای الکترونیکی،شرایط امضای الکترونیکی مطمئن،امضای معتبر و قابل استناد،ارزش اثباتی امضای الکترونیکی و در نهایت خدمات صدور امضای الکترونیکی به موضوع مورد بحث پرداخته است.
خلاصه ماشینی:
"از استثنای مربوط به دفاتر تجارتی که بگذریم،معمولا اگر ایجادکننده مدرک بخواهد آن مدرک به نحوی به نفع خودش هم مورد استفاده باشد مجبور است از گواهی سایرین استفاده نماید مثلا شخص اظهارنامهای را تنظیم میکند و اگرچه آن را خودش تهیه و تنظیم کرده ولی چون آن را دفاتر دادگاهها یا دفاتر اسناد رسمی تحویل میگیرند،یک نسخهاش را در نزد خود نگه میدارند و نسخه دیگرش را به طرف مقابل ابلاغ میکنند،در نتیجه این اظهارنامه نه تنها به ضرر ارسالکننده بلکه به نفع او هم قابل استفاده میشود.
در واقع،اگر برای دفاتر خدمات جایگاهی مساوی با جایگاه دفاتر اسناد رسمی در نظر گرفته شود یا اینکه به دفاتر اسناد رسمی اجازه داده شود که به عنوان دفاتر خدمات نیز فعالیت کنند،اگرچه با ایجاد امضای الکترونیکی نیاز جهت حضور امضاکننده در دفترخانه یا دفتر خدمات منتفی میشود ولی امضایی که به این ترتیب ایجاد میشود اغلب نه در حکم سند رسمی و فقط غیرقابل انکار و تردید بلکه سند رسمی و حتی اگر ثبت شود سند رسمی ثبتی خواهد بود.
یعنی آیا در عمل به ادعای مردی که معتقد است علیرغم وجود امضای گواهی شدهاش بر روی فرم گذرنامه همسرش به او اجازه داشتن گذرنامه نداده است ترتیب اثر داده میشود؟در اینکه چنین امضایی رسمی و حتی ثبتی است تردیدی نیست ولی چون متن مربوط به آن زیر نظر مامور رسمی تنظیم نشده،معلوم نیست تهیه آن متن در صلاحیت مامور رسمی گواهیکننده امضا بوده یا خیر و معلوم نیست که آن متن مطابق با قوانین تهیه شده است یا خیر، نمیتوان آن را سند رسمی تلقی کرد ولی ظاهرا انکار و تردید نسبت به آن به دلایل تجربی ممکن نیست."