چکیده:
هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت مدیریت خطرهای احتمالی در استادیوم های فوتبال کشور بود. روش تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه مورد نظر، تمامی مدیران استادیوم های فوتبال کشور و نمونه تحقیق مدیران استادیوم هایی بودند که در استادیوم هایشان بازی لیگ برتر فوتبال برگزار می شد. نمونه این تحقیق شامل 50 مدیر استادیوم بود. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامه (پرسشنامه مدیریت خطرهای احتمالی و پرسشنامه مشخصات فردی) بود که ضریب پایایی آن با استفاده از روش کودر – ریچاردسون (87/0 =a) محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی استفاده شد. در این پژوهش، برای بررسی وضعیت مدیریت خطرهای احتمالی در استادیوم های فوتبال، از 10 شاخص مدیریت خطرهای احتمالی استفاده شد. نتایج نشان داد که استادیوم ها وضعیت مناسبی از نظر مدیریت خطرهای احتمالی نداشتند. براساس نتایج این تحقیق، پیشنهاد می شود که مدیران استادیوم دانش پایه ای مدیریت خطر احتمالی و حقوق ورزشی را به منظور امن تر کردن محیط استادیوم برای تمامی تماشاگران کسب کنند.
The purpose of this study was to investigate the status of risk management in Iran football stadiums. The research method was descriptive and survey. The statistical population included all football stadium managers and the sample consisted of the managers of those stadiums in which football premier leagues were held (n=50). Two questionnaires were used to collect the data: risk management questionnaire and demographic questionnaire (their reliability was calculated by Kuder – Richardson method as =0.87). Descriptive statistics were used to analyze the data. In this study, ten indexes of risk management were used to investigate the status of risk management in Iran football stadiums. The results showed that the stadiums did not enjoy proper status for risk management. The results of this study suggested that stadium managers should gain fundamental knowledge about risk management and sport law in order to provide safer stadium environment for all spectators.
خلاصه ماشینی:
هرساله هزاران نفر در حین شرکت یا تماشای رویدادهای ورزشی و یا فعالیتهای تفریحی آسیب میبینندپیش از دهۀ 1970،بیشتر شرکتکنندگان یا تماشاگران که در حین رویداد ورزشی آسیب میدیدند،براین(1)- tnemeganam ksiR گمان بودند که این آسیبدیدگی از خطرهای ذاتی فعالیت است و به ندرت درصدد دادخواهی از طریق قانونبرمیآمدند.
تحقیق هوتسکی3(2006)نشان داد که بیشتر از 70 درصد از استادیومهای فوتبال در ایالات متحده عملیات مدیریت خطرهای(1)- drofarB (2)- 2002,selytS (3)- ykstohL احتمالی را به کار میگیرند که در نتیجۀ تأثیر مهم حملۀ تروریستی 11 سپتامبر 2001 برمدیریت خطرهایاحتمالی در آمریکا بود.
در پژوهش حاضر سعی برآن بود تا وضعیت مدیریت خطرهای احتمالی در استادیومهای فوتبال کشور ازدیدگاه مدیران استادیومها بررسی شود.
امید است نتایج حاصل از این تحقیق به عنوان راهنمایی فراروی برنامه-ریزان و مدیران استادیومهای فوتبال در سراسر کشور قرار گیرد تا با تکیه برآن بتوان مشکلات ناشی از نبوداطلاعات مناسب در زمینۀ استادیومها را کاهش داد.
جدول 3-درصد فراوانی نسبی شاخصهای مربوط به وضعیت مدیریت ریسک در استادیومها (به تصویر صفحه مراجعه شود)همان طور که شکل 2 نشان میدهد،استادیوم آزادی با 34 امتیاز از 42 امتیاز تعیینشده،از نظر به کارگیریروشهای مدیریت خطرهای احتمالی در بین استادیومهای دیگر در رتبۀ اول قرار دارد.
این یافته نشان میدهد احتمالا علت عدم آشنایی مدیراناستادیومها با روشها و عملیات مدیریت خطرهای احتمالی در استادیومها،عدم تحصیل در رشتۀ تربیت بدنی وعلوم ورزشی است.
آموزش و برگزاری سمینارهایی در زمینۀ مدیریت خطرهای احتمالی در استادیومهای فوتبال برای مدیران ایناماکن،یکی از راهکارهای مؤثر است.
2. مدیر خطرهای احتمالی در استادیوم در مورد این شاخص،90 درصد پاسخدهندگان بیان کردند که فردی به عنوان مدیر ریسک در استادیوموجود ندارد.