خلاصه ماشینی:
"2 و خلاصه محمد ابو زهره در ارتباط با چگونگی اتصال مایههای فقهی ابو حنیفه به اهل بین-علیهم السلام-از طریق حماد بن ابی سلیمان و ابراهیم بن یزید نخعی،مینویسد: «جالس أبو حنیفة العلماء فی البیئات المختلفة،و أخذ عنهم طرائقهم و استفاد من الجو العلمی الذی کان یعیش فیه و لزم عالما من العلماء آلت إلیه رئاسة الفقه فی و لزم عالما حنیفة،ذلک العالم هو حماد بن أبی سلیمان...
1 محمد أبو زهره در رابطه با مرجعیت علمی امام باقر-علیه السلام-برای رهبران فقهی اهل سنت مینویسد: «و کان یقصد أئمة الفقه الإسلامی کسفیان الثوری و سفیان بن عینیة و أبی حنیقة شیخ فقهاء العراق و کان یرشد من یجیء إلیه».
3 4-روی ابن شهر آشوب عن أبی جعفر الطوسی فی الأمالی و أبی نعیم فی الحلیة و صاحب الروضة بالاسناد انه دخل ابن شبرمة و أبو حنیفة علی الصادق-علیه السلام-فقال الأبی حنیقة:اتق الله و لا تقس الدین برأیک فإن أول من قاس ابلیس إذا أمره الله بالسجود،فقال: أنا خیر منه خلقتنی من نار و خلقته من طین...
3 9-عن ابن أبی لیلی قال دخلت أنا و النعمان أبو حنیفة علی جعفر بن محمد فرحب بنا فقال-علیه السلام-:یا ابن أبی لیلی من هذا الرجل؟فقلت جعلت فدال من أهل الکوفة له رأی و بصیرة و نفاذ.
موارد زیادی از مراجعات و بهرهگیریهای ابوحنیفه از مقام علم و فقاهت امام صادق -علیه السلام-را به دست آورد،همانند:«حدیث بغلة أبی حنیفة»1و سؤالات دیگری که ابو حنیفه از حضرتش میپرسد،هرچند محدثین اهل سنت از درج آنها در کتابهای خود احتراز کرده و تعصبات غیر قابل قبول مذهبی را بر واقعیات ملموس تاریخی مقدم داشتهاند."