چکیده:
هدف پژوهش حاضر تعیین مهارتهای بنیادی 103 دانشآموز پایة چهارم دارای ناتوانی ریاضی بر اساس آزمون ایران کیمت (هومن و محمداسماعیل، 1381) و ناتوانی توأم ریاضی و خواندن بر اساس خردهآزمون خواندن کلمهها در آزمون خواندن ( کرمینوری و مرادی، 1387) بود. نمونه متشکل بود از سه گروه که از لحاظ بهرة هوش همگن شده بودند: کودکان واجد ناتوانی ریاضی و توانایی متوسط در خواندن (24 نفر)، ناتوانی توأم در خواندن و ریاضی (24 نفر) و پیشرفت متوسط در ریاضی و خواندن (26 نفر). مهارتهای بنیادی شامل پردازش آوایی، پردازش زمانی ـ شنیداری و حافظة کوتاهمدت آوایی و حافظةکاری آوایی بودند. نتایج تحلیل واریانس تکمتغیری و آزمونهای تعقیبی (توکی) نشان دادند که کودکان دارای ناتوانی ریاضی نسبت به کودکان واجد پیشرفت متوسط در خواندن و ریاضی در پردازش زمانی ـ شنیداری عملکرد ضعیفتری دارند. نتایج در کل نشان دادند که نارسایی در پردازش آوایی، پردازش زمانی ـ شنیداری و حافظة کوتاهمدت آوایی در شکلگیری ناتوانی توأم خواندن و ریاضی نسبت به ناتوانی ریاضی، نقش بیشتری دارد.
خلاصه ماشینی:
"مهارتهای بنیادی در کودکان دارای ناتوانی ریاضی و ناتوانی توأم ریاضی و خواندن dna ytilibasiD scitamehtaM htiw nerdlihC ni sllikS cisaB ytilibasiD gnidaeR dna scitamehtaM dibrom-oC دکتر انوشه امینزاده روانشناس تربیتی دکتر حمید رضا حسنآبادی استادیار دانشگاه تربیت معلم DhP,idabanassaH azerdimaH ytisrevinU mellaoM taibraT DhP,hedaznimA hehsoonA tsigolohcysP lanoitacudE چکیده {IBهدف پژوهش حاضر تعیین مهارتهای بنیادی 103 دانشآموز پایۀ چهارم دارای ناتوانی ریاضی براساس آزمون ایران کیمت(هومن و محمد اسماعیل،1381) و ناتوانی توأم ریاضی و خواندن براساس خرده آزمون خواندن کلمهها در آزمون خواندن(کرمی نوری و مرادی،1387)بود.
نتایج پژوهش لاندرل و دیگران(2009)حاکی از آن بود که گروههایی که فقط یک نارسایی(خواندن یا ریاضی)دارند تفاوت معناداری از گروه گواه در فراخنای عددی مستقیم (حافظۀ کوتاهمدت واجشناختی)و معکوس(حافظۀ کاری واجشناختی)و مکعبهای کرسی(حافظۀ کاری دیداری-فضایی) ندارند،اما در گروه توأم این تفاوتها بهطور معنادار دیده میشود.
tseT gnirutcurtS mhtyhR fo noitcudorpeR dna noitazilobmyS o} &%03106IVRG031G% سپس با استفاده از تحلیل واریانس تک متغیری عملکرد گروه واجد ناتوانی ریاضی و ناتوانی توأم خواندن و ریاضی(گروه توأم)با گروه دارای پیشرفت متوسط(گروه گواه)مقایسه شد.
نتایج به دست آمده در پردازش زمانی-شنیداری گروهها نشان دادند عملکرد دو گروه دارای ناتوانی ریاضی و توأم با یکدیگر تفاوت معنادار ندارند و عملکرد هردو گروه نسبت به گروه گواه ضعیفتر است.
در کل،مقایسه میانگین عملکرد گروهها در مهارتهای بنیادی مورد بررسی نشان داد که از این مهارتها،متغیری که بیشترین نقش را در بروز ناتوانی ریاضی و ناتوانی توأم دارد، پردازش زمانی-شنیداری است که احتمالا موجب بروز مشکلاتی در پردازش واجشناختی نیز میشود."