چکیده:
پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین نگرش مذهبی و ویژگیهای شخصیتی دانشجویان دانشگاه تهران در مقاطع تحصیلی مختلف انجام شد. این پژوهش بر روی 390 نفر از دانشجویان صورت گرفت، نمونهگیری به روش تصادفی ساده انجام و از پرسشنامه، برای جمعآوری دادهها استفاده گردید. دادهها با روشهای آماری توصیفی و استنباطی (همبستگی رتبهای اسپیرمن، تحلیل واریانس توسط جدول ANOVA و آزمون شفه) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میزان نگرش دینی موجود در بین دختران دانشجو با میزان نگرش دینی موجود در بین پسران دانشجو متفاوت است. به سخنی دیگر، نگرش دینی دانشجویان دختر دانشگاه تهران از نگرش دینی دانشجویان پسر آن کمتر است. همچنین نوع نگرش دینی افراد تا حد زیادی نشاندهندة نوع شخصیتی آنان است، به عبارت دیگر افراد دارای اعتقادات قوی دینی، احساس ناامیدی و یاس نمیکنند و از عزت نفس بالاتری نسبت به افراد دارای اعتقادات ضعیف دینی، برخوردارند. از سوی دیگر با افزایش میزان تحصیلات فرد نگرش مذهبی کمتر میشود؛ با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، نگرش دینی در دانشجویان مقاطع پایینتر ‐ کاردانی و کارشناسی ‐ قویتر از نگرش دینی در دانشجویان مقاطع بالاتر ‐ کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی ‐ است.
خلاصه ماشینی:
از سوي ديگر با افزايش ميزان تحصيلات فرد نگرش مذهبي كمتر ميشود؛ با توجه به نتايج به دست آمده در اين پژوهش، نگرش ديني در دانشجويان مقاطع پايينتر ‐ كارداني و كارشناسي ‐ قويتر از نگرش ديني در دانشجويان مقاطع بالاتر ‐ كارشناسي ارشد و دكتراي تخصصي ‐ است.
شريفي و همكاران (1385) در تحقيقي كه بر روي 400 دانشجوي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز، انجام دادند به اين نتيجه رسيدند كه بين نگرش ديني دانشجويان با افسردگي و اضطراب آنها، رابطة منفي و معناداري وجود دارد؛ بدين معني كه هرچه دينداري در دانشجويان بيشتر باشد، افسردگي و اضطراب در آنها كمتر مشاهده ميشود.
همچنين اين تحقيق نشان داد كه بين نگرش ديني و پرخاشگري، رابطه منفي و معناداري وجود دارد.
از جمله موضوعات ديگر كه در زمينة شخصيت مورد مطالعه قرار گرفته عبارت است از رابطة بين مذهب و منبع كنترل دروني و بيروني است كه (راسمون و چارمن، 1995) در تحقيق خود نشان دادند كه در بين مسيحيان، رابطه مثبت معناداري بين درجه نگرش مذهبي و اعتقاد به منبع كنترل بيروني و قدرت فراخود وجود دارد.
اطلاعات استنباطي دادهها از آزمون فرضيهها، در جدولهاي زير آمده است: جدول 5: نتايج آزمون ضريب همبستگي پيرسون براي بررسي رابطه بين ابعاد شخصيت و نگرش ديني {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} با توجه به دادههاي جدول شماره 5، ضريب همبستگي پيرسون براي اين دو متغير 29/0 است.