چکیده:
این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی رویکرد طرح واره ی درمانی به شیوه ی گروهی بر تعدیل طرح واره های ناسازگار اولیه در زنان افسرده انجام شد. افسردگی رکورد دار بیماری ها در زنان ایرانی است و از آن جا که زنان در محیط خانواده نقشی کلیدی در انسجام خانواده و تربیت فرزندان دارند، درمان این اختلال امری ضروری بشمار می آید. این پژوهش یک پژوهش نیمه تجربی است که در آن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه ی آماری، تمامی زنان افسرده ی شهرستان مرودشت بودند که از آن میان20 نفر از زنان افسرده با استفاده از روش تصادفی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش یافتند. متغیر مستقل، طرح واره ی درمانی بود که طی 10 جلسه ی120 دقیقه ای به صورت گروهی روی گروه آزمایش اجرا شد. بمنظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های افسردگی بک(II) و طرح واره ی یانگ(فرم کوتاه)، استفاده شد. تحلیل نتایج با استفاده از آزمون t افتراقی نشان داد که: اجرای طرح واره ی درمانی به شیوه ی گروهی در کاهش افسردگی زنان به گونه ای معنا دار موثر بوده است . همچنین تأثیر رویکرد طرح واره محور به شیوه ی گروهی بر کاهش طرح واره های ناسازگار اولیه در تمام موردها مورد تائید قرار گرفت. به بیان دیگر، طرح واره ی درمانی به شیوه ی گروهی در کاهش طرح واره های ناسازگار حوزه های بریدگی و طرد، دیگر جهت مندی و گوش به زنگی بیش از حد، به گونه ی معنا داری موثر بود.
خلاصه ماشینی:
"جدول6 - مقایسه ی گروه آزمایشی و کنترل از نظر میزان طرح واره ی بریدگی و طرد بریدگی و طرد آماره ها گروه بندی میانگین انحراف معیار مقدار t درجه آزادی سطح معناداری آزمایشی 62/27 08/11 58/5 16 01/0 کنترل 3/1 78/10 بر اساس جدول شماره ی 7، آزمون آماری t با مقدار 10/4 و درجه ی آزادی 16 نشان می دهد تفاوت بین دو گروه با اطمینان آماری 99/0 معنادار است، بدین معنا که میانگین نمره های افتراقی دو گروه آزمایشی و کنترل دارای تفاوت معنادار است، بدین ترتیب فرضیه ی صفر رد شده و فرضیه ی پژوهشی مبنی بر درمان طرح واره محور در کاهش میزان طرح واره دیگر جهت مندی زنان افسرده موثر است، تایید می شود.
جدول 7 - مقایسه ی گروه آزمایشی و کنترل از نظر میزان طرح واره دیگر جهت مندی دیگر جهت مندی آماره ها گروه بندی میانگین انحراف معیار مقدار t درجه آزادی سطح معناداری آزمایشی 87/7 7/4 10/4 16 01/0 کنترل 60/0 6/2 بر اساس جدول شماره ی 8 ، آزمون آماری t با مقدار 04/8 و درجه ی آزادی 16 نشان می دهد تفاوت بین دو گروه با اطمینان آماری 99/0 معنادار است، بدین معنا که میانگین نمره های افتراقی دو گروه آزمایشی و کنترل دارای تفاوتی معنادار است، بدین ترتیب فرضیه ی صفر رد شده و فرضیه ی پژوهشی مبنی بر درمان طرح واره محور در کاهش میزان طرح واره ی گوش به زنگی زنان افسرده موثر است، مورد تایید قرار می گیرد ."