چکیده:
این پژوهش با هدف مقایسه ی اثر بخشی دورویکرد TA و راه حل محور درتغییر سطح رضایت زناشویی زنان تهران صورت گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری شامل زنانی است که به 10 مرکز مشاوره در تهران مراجعه کرده اند و مشکلاتی در رضایت زناشویی داشته اند. نمونه ی آماری پژوهش 48 زن بودند که به روش تصادفی انتخاب شدند و به گونه ی تصادفی به 3 گروه 16 نفره تفکیک شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه ی انریچ استفاده شد. فرضیه های پژوهش با توجه به پرسشنامه و با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین اثر بخشی دورویکرد TA و راه حل محور بر تغییر رضایت زناشویی زنان متاهل تفاوت معناداری وجود ندارد و هر دو روش باعث افزایش رضایت زناشویی زنان می شوند، اما درخرده مقیاس مذهبی – عقیدتی و شخصیت روش TA موثرتر و در خرده مقیاس ارتباط با اقوام و مسایل جنسی روش راه حل محور موثر تر است.
خلاصه ماشینی:
"همان گونه که در جدول 1مشاهده می شود، تفاوت بین گروه راه حل محور و گروه کنترل از نظر رضایت زناشویی با اطمینان 99/0 و همچنین تفاوت بین گروه (TA) و گروه کنترل در متغیر یاد شده با همین سطح اطمینان از نظر آماری معنادار است که این نتیجه نشان می دهد هر دو رویکرد در افزایش رضایت زناشویی موثرند که با نتایج بدست آمده از پژوهش مرادی (1379)، هماسی (2005 )، کورد و دوارن 1 (2005) و برابری (2002) همسو است.
همان گونه که در جدول 3 مشاهده می شود، تفاوت بین گروه راه حل محور و کنترل از نظر رضایت مذهبی با اطمینان 99/0 و همچنین تفاوت بین گروه TA و کنترل در متغیر یاد شده با همین سطح اطمینان از نظر آماری معنادار است که این نشان می دهد هر دو رویکرد در افزایش رضایت مذهبی دارای تاثیر معنادارند.
همان گونه که در جدول 7 مشاهده می شود، تفاوت بین گروه راه حل محور و کنترل از نظر تاثیر بر رضایت دو نفری با اطمینان 99/0 و همچنین تفاوت بین گروه TA و کنترل در متغیر یاد شده با همین سطح اطمینان از نظر آماری معنادار است که این نشان می دهد هر دو رویکرد در افزایش حل تعارض دارای تاثیر معنادارند.
همان گونه که در جدول 11 مشاهده می شود، تفاوت بین گروه راه حل محور و کنترل از نظر رضایت ارتباط با اقوام با اطمینان 99/0 و همچنین تفاوت بین گروه TA و کنترل در متغیر یاد شده با همین سطح اطمینان از نظر آماری معنادار است که این نشان می دهد هر دو رویکرد در افزایش رضایت ارتباط با اقوام دارای تاثیر معنادارند."