چکیده:
این مقاله تحقیقی به منظور بررسی کارایی شاخص بورس اوراق بهادار تهران تدوین شده است در بورس تهران تا سال 1369 هیچ شاخصی تهیه نمی شد از آن تاریخ به بعد بورس تهران همانند سایر بورسهای جهان با استفاده از فرمول لاسپیرز اقدام به تهیه شاخص نمود شاخص نشان دهنده وضعیت بازار سرمایه و همچنین انعکاسی از وضعیت اقتصادی کشور است که کاهش قیمت سهام به معنی رکود اقتصادی و افزایش آن به معنی رونق اقتصادی می باشد . به منظور سنجش کارایی شاخصهای بورس از دو روش : روش اول مفهوم مرز کارایی و مقایسه شاخصهای بورس و روش دوم از آزمونهای ایروینگ فیشر استفاده می شود . این مقاله به معرفی شاخصهای عمده از جمله شاخص داوجونز ، روشهای آزمون کارایی شاخص ، آزمونهای انجام شده در جهان و بررسی کارایی شاخص در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد .
خلاصه ماشینی:
"سرانجام،در سال 1950 فکر تهیه شاخص به صورت میانگین موزون مطرح شد و از آن پس این روش برای تهیه شاخص اصلی قیمت سهام در بورس نیویورک و بورسهای دیگری مورد استفاده قرار گرفت.
شاخصهای دیگری که با توجه به محدودیت شاخص داو مورد استفاده قرار گرفته،به شرح زیر است: *شاخص جامع بورس نیویورک4که شامل 1600 سهام عادی پذیرفته شده در بورس است.
فرضیههای تحقیق براساس پرسشهای زیر طراحی شده است:آیا بدرۀ بازار بر روی مرز کارآیی قرار دارد؟آیا بدرۀ بازار،یک بدرۀ بهینه است؟آیا شاخص بورس اوراق بهادار تهران کارآیی میانگین-واریانس دارد؟ برای انجام تحقیق حاضر یکی از الگوریتمهای PGE را مورد استفاده قرار دادهایم که فروش سلم سهام را شامل نمیشود و تمام جوانب یک بازار کوچک را نشان میدهد.
بدره بازار با شاخص بورس اوراق بهادار تهران یعنی "XIPET" ،سنجیده میشود که شامل تمام سهام مبادله شده در بورس تهران است و بازده بازار همان بازدهی شاخص است.
در سال 74،بازده و خطر بدرۀ بهینه به ترتیب،0/0245 و 0/0002456 میباشد و بازده و خطر بدرۀ بازار(شاخص)عبارت است از:0/01599 و 0/0003 همانطور که مشاهده میشود شاخص نسبت به بدره بهینه از بازدهی کمتر و خطر بیشتری برخوردار است، بنابراین،کارآیی میانگین واریانس ندارد.
مقایسه این ارقام نشان میدهد که شاخص بورس تهران در سال 75 نیز کارآیی میانگین-واریانس ندارد،و روی مرز کارآیی نیست و تنها یک میانگین وزنی است.
اما بدرۀ بازار در سال 1375 که با نقطه D مشخص شده است،بازده کمتر و خطر بیشتری نسبت به بدرۀ بهینه دارد؛طبق استدلال بالا، D بر روی مرزی که نقطه C قرار دارد واقع نشده است و کارآ نمیباشد."