خلاصه ماشینی:
"در زمینه برنامه پشتیبانی،طرحها و اقدامات وسیعی در دوران برنامه پنجم انجام گرفت که مهمترین آنها بهشرح زیر است: 1-طرح مطالعات و برنامهریزی منطقهای(استانی) با توجه به ضرورت شناخت منابع،تنگناها و مزیتهای توسعه هر منطقه و به دنبال آن تهیه و تنظیمبرنامههای بلندمدت و میانمدت توسعه،طرح مطالعات و برنامهریزی منطقهای از طریق دفتر مطالعات ناحیهایبا همکاری دفاتر برنامهریزی مناطق به اجرا درآمد و به رغم مشکلات اجرایی و ضعف نیروی انسانی مجرببرای 90 درصد استانهای کشور برنامههای توسعه تهیه شد.
2-طرح تجهیز منابع مالی محلی با مطالعات کارشناسی که در مرکز با همکاری بانک مرکزی انجام گرفت،طرح تأسیس بانک توسعه استانبه منظور جذب سرمایههای محلی و اعتبارات عمرانی،به ویژه اعتبارات طرحهای خاص ناحیه و تجهیز منابعمالی بخش خصوصی برای سرمایهگذاری در امور عمرانی(طرحهای کشاورزی،صنعتی،گردشگری و جز اینها)و به وجود آوردن نهادهای تخصصی و اقتصادی برای توسعه دانش فنی،ارزیابی طرح های تولیدی وسرمایهگذاری در مناطق،طراحی گردید و به اجرا درآمد.
بهطور کلی برنامهریزی منطقهای همواره با چند چالش بزرگ در ایران روبهرو بوده است: 1-ساختار تمرکزگرای دولتی و وجود بوروکراسی ناکارآمد و حجیم، 2-رویکرد قوی برنامهریزی بخشی در سازمان برنامه و حمایت همه جانبه مدیریت کلان سیاسی و اداریکشور از این رویکرد، 3-نابرابری شدید مراکز و مناطق از لحاظ اقتصادی-اجتماعی و قدرت اجرایی، 4-ضعف شدید سازمانهای منطقهای از لحاظ نیروی انسانی متخصص،مدیریت حرفهای،تجهیزات وتسهیلات و بازوهای فنی(مهندسان مشاور و پیمانکاران)، 5-محرومیت شدید بعضی از مناطق و عدم امکان بسیج نیروهای محلی برای توسعه، 6-فقدان قوانین و مقررات اداری،مالی و بودجهای مناسب با توسعه فعالیتهای عمرانی در مناطق و اجرایسیاست عدم تمرکز در بخش دولتی، 7-وابستگی شدید منابع مالی برنامه به درآمد نفت(درآمد مرکزی)و عدم تلاش در تجهیز منابع مالی محلیو جذب سرمایههای مردم در امور عمرانی منطقهای."