خلاصه ماشینی:
"تبصره الحاقی به مادۀ 1 در مورد فهرست مواد مخدرنیز نکتهای قابل توجه است(مثلا براساس این تبصره قرصدیازپام داروی مخدر محسوب نمیشود،و حال آنکه اگر اینتبصره انشاء نمیشد در تشخیص مخدر بودن آن مشکل بوجودمیآمد-نظریه شماره 7/356،مورخ 1366/3/22 از نظریاتمشورتی ادارۀ حقوقی قوۀ قضائیه)،به علاوه برای تشدید مجازاتبر اثر تکرار جرم تنها سوابق و محکومیتهای بعد از اجرای قانونسال 1367 مناط اعتبار قرار داده شده است(ماده 39 الحاقی).
مبحث دوم:ایرادها و کاستیهای موجود در«اصلاحیه قانون مبارزه بامواد مخدر،مصوب سال 1376: واقعیت این است که به رغم اصلاحاتی که قانونگذار در مصوبهاخیر انجام داده است،هنوز هم این مصوبه چه به لحاظ ماهوی وچه به لحاظ شکلی ایرادها،کاستیها و نقاط ضعف چندی داردکه قانونگذار را از رسیدن به سیاست جنایی مطلوب محروم کردهو هرکدام از آنها در نوع خود قابل توجه و تأمل میباشند،برخیاز موارد به شرح زیر است: الف-تصویب به صورت فوق العاده و در مرجعی اختصاصی: «اصلاحیه قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب سال 1376»نیزهمانند دو قانون سابق بر آن(قانون سال 1359 و 1367)بهطریقی فوق العاده(و نه عادی)و در مرجعی اختصاصی یعنیمجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رسیده است.
در سال 1376 قانونگذار مجددا اقدام به تشدید مجازاتهاکرد در حالیکه تجربه مقابله با جرایم مواد مخدر تا قبل از تصویباین قانون نشان میداد که سیاست شدت مجازاتها و ارعاب وتهدید برای پیشگیری از بزهکاری مواد مخدر با موفقیت مواجهنشده است،با ملاحظه مجازاتهای مقرر در قانون اخیر و تطبیقآن با قانون سال 1367 درمییابیم که بجز مجازات زندان وبرخی مجازاتهای تکمیلی مانند انفصال دایم و یا موقت مأمورانو یا کارمندان دولت و تنزیل درجه و..."