خلاصه ماشینی:
"روانشناسی انگیزه تغییر:معیار گزینش یا نیاز درمان؟ (به تصویر صفحه مراجعه شود)مری مک موران narruM cM yraM ترجمه:عطااله محمدیروانشناس کانون اصلاح و تربیتبخش دوم و پایانی چه میزان انگیزه؟ این دیدگاه که مراجع باید انگیزهنیرومندی برای تغییر داشته باشد تا از درمانبهرهمند شود،با شواهدی که کارآمدیدرمانهای اجباری بدست آمده موردتردید قرار گرفته است.
با وجود این لازم است پژوهشهای بهتری برای تعیین اینکه آیا بدون در نظر گرفتن حکم درمانکسانی که در درمان اجباری تغییرمیکنند به هر طریق تصمیم به تغییرداشتهاند و آیا موفقیت برنامههای درمانانگیزۀ قبلی او را برای تغییر افزایش دادهاست.
معنای ضمنییافتههای مربوط به استفاده از انگیزشبرای تغییر به مثابه معیاری گزینشی دردرمان این است که چنانچه انگیزه تغییربرای موفقیت در درمان ضروری نیست،پس استفاده از آن همچون یک معیارگزینش در پرده ابهام قرار میگیرد.
انصرافاز کاربرد انگیزهی تغییر به مثابه معیارگزینش در مورد کسانی ممکن است مفیدباشد که ظاهرا انگیزهای برای تغییر دارندو نمیتوان آنها را پذیرفت،چنانچه غالبابدون در نظر گرفتن خطر ارتکاب مجددجرم این اتفاق میافتد،مشاهده شده استمجرمانی که در معرض خطر بیشتر ارتکابمجدد و جرایم شدید هستند،کمترینانگیزه را برای تغییر دارند و به همین خاطرممکن است از درمان حذف شوند(استوارتو میلسون noslliM & terawetS ،1995،ترنتون و هوگوئی eugoH & notnrohT ،1993).
در کاربرد انگیزه برای تغییر همچونپیشبینی کننده رفتار آتی،در این موردپیشبینی این که آیا مجرم از رفتارمجرمانه دست خواهد کشید یا به آن ادامهخواهد داد،ممکن است چهار وضعیتانگیزشی که در جدول زیر آمده استاستنتاج نماییم: 1-آنانی که به نظر میرسد انگیزهتغییر دارند و تغییر میکنند."