چکیده:
این تحقیق به بررسی عوامل مرتبط با رضایت شغلی کارکنان فرماندهی انتظامی استان یزد در سال 1387 میپردازد. عوامل بسیار زیادی در رضایت شغلی کارکنان مؤثر میباشد، لیکن به دلیل محدودیت های موجود صرفا به بررسی رابطه بین انگیزش، ارتقاء، جایگاه سازمانی، پیشرفت شغلی و رضایت شغلی پرداخته شده است. روش تحقیق از نوع کاربردی است و به روش توصیفی پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه کارکنان فرماندهی انتظامی استان یزد است که حجم آن تقریبا1000 نفر می باشد که به جهت کمبود امکانات و زمان، مطالعه کل افراد جامعه امکان پذیر نبود؛ لذا به منظور تسهیل در روند این تحقیق اقدام به نمونه گیری شده نمونهای به حجم 142 نفر مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات، مطالعات کتابخانهای و پرسشنامهای با پایایی (90/0α=) و روایی مورد تایید بوده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین انگیزش، ارتقاء جایگاه سازمانی، پیشرفت شغلی و رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
عوامل بسيار زيادي در رضايت شغلي کارکنان مؤثر مي باشد، ليکن به دليل محدوديت هاي موجود صرفا به بررسي رابطه بين انگيزش ، ارتقاء، جايگاه سازماني ، پيشرفت شغلي و رضايت شغلي پرداخته شده است .
تئوري X بر اساس مفروضات زير قرار دارد و مدير از اين زاويه به کارکنان توجه مي نمايد: ١- کارکنان به صورت فطري و طبيعي کار را دوست ندارند و در صورت امکان سعي مي کنند از آن اجتناب نمايند؛ ٢- از آنجا که کارکنان کار را دوست ندارند بايد آنان را مجبور، کنترل و يا تهديد کرد تا به توان به هدف هاي مورد نظر دست يافت ؛ ٣- کارکنان از زير بار مسئوليت شانه خالي مي کنند، لذا بايد به صورت رسمي آنها را مديريت و رهبري کرد؛ ٤- بيشتر کارکنان ، امنيت را بالاتر از عوامل ديگر مربوط به کار قرار مي دهند و هيچ نوع جاه طلبي و بلندپروازي ندارند.
/649 سطح معناداري 000 تعداد 130 با توجه به اينکه سطح معناداري کوچکتر از ٠/٠٥ است و ضريب پيرسون برابر ٠/٦٤٩ مي باشد، نتيجه مي گيريم بين انگيزش و رضايت شغلي رابطه مستقيم وجود دارد؛ يعني با افزايش انگيزه رضايت شغلي بالا مي رود.
بحث و نتيجه گيري آنچه در اين تحقيق به آن تأکيد گرديده ، ارتباط رضايت شغلي کارکنان با انگيزش ، ارتقاء، جايگاه سازماني و پيشرفت در ارتباط مي باشد و براساس يافته هاي تحقيق هر چهار فرضيه اثبات گرديده است و رابطه معناداري وجود دارد.