چکیده:
در مقاله پیش رو، تلاش می کنیم تا به بررسی قلمرو دو قانون درباره یک موضوع بپردازیم. قانون نخست؛ قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت غیر مجاز می نمایند، در خصوص رفتارهای مجرمانه ای است که موضوع اصلی عنصر مادی جرم، امور سمعی و بصری است. در مقابل، قانون دوم؛ قانون جرائم رایانه ای، ارتکاب جرائم سمعی و بصری از رهگذر به کارگیری رایانه را موضوع عنصر مادی جرم قرار داده است، که این امر منجر به تعامل ها و تعارض هایی میان این دو قانون شده است. در بخش نخست این مقاله، قلمروها و در بخش دوم نیز تعامل های این دو را بررسی می نماییم.
خلاصه ماشینی:
٤. شرايط لازم : براي تحقق رفتارهاي مجرمانه ي توليد، توزيع ، تکثير و نگهداري علاوه بر انجام رفتار فيزيکي ، در بند الف و ب شرايط ديگري نيز مقرر شده است ، براي نمونه مي توان به توليد آثار مستهجن با عنف و اکراه ، يا براي سوء استفاده جنسي يا توليد عمده آثار و اصلي يا فرعي بودن عامل اشاره نمود.
رفتار مجرمانه ماده چهار عبارت است از: تهديد به افشاء آثار سمعي و بصري مستهجن يا مبتذل و زنا (يا رفتار نامشروع پايين تر از زنا) با قرباني جرم از طريق تهديد که داراي بخش هايي به شرح زير است : الف ) تهديد به افشاء و انتشار: تهديد کردن اشخاص از آن جهت که موجب ايجاد ترس و واهمه در آنها مي شود، ناقض يکي از اصول حقوق بشر مي باشد.
٤. شرايط لازم - سوء استفاده : رفتار مجرمانه موضوع ماده چهار عبارت است از تهديد به افشاء و انتشار آثار سمعي و بصري مستهجن و مبتذل و به کارگيري چنين تهديدي براي زنا يا رابطه نامشروع کمتر از زنا با شخص موضوع تهديد.
بنابراين ، اگر مرتکب اقدام به تهيه فيلم يا عکس از مکان هاي اختصاصي بانوان نمايد، اما اتفاقا در آن زمان افراد حاضر داراي پوشش مناسب باشند، انتشار يا توزيع چنين فيلم يا عکسي از شمول ماده خارج است ، زيرا از فحواي ماده و نيز اشاره به حمام يا استخر، اينگونه برداشت مي شود که نبود پوشش مناسب در فيلم يا عکس تهيه شده لازم است و محتواي آن بايد مستهجن يا مبتذل باشد و در نمونه گفته شده ، محتواي مستهجن يا مبتذل وجود ندارد.