چکیده:
مقدمه: بیماری صرع، پیامدهای جسمانی و روانی-اجتماعی بسیاری برای بیماران دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروهدرمانی شناختی رفتاری با تأکید بر نگرشهای ناکارآمد ویژه صرع بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع مقاوم به دارو صورت گرفت. روش: بیست نفر بیمار مبتلا به تشنج مزمن و پاسخ ضعیف به دارو، بهتصادف در دو گروه آزمایش (ده نفر) و گواه (ده نفر) قرار گرفتند. درمان شناختی- رفتاری طی هشت جلسه هفتگی با تأکید بر بازسازی شناختی، اصلاح تحریفات شناختی و آموزش تکنیکهای رفتاری برای گروه آزمایش بهکار گرفته شد. مقیاس کیفیت زندگی در صرع بهعنوان پیشآزمون، پسآزمون و در مرحله پیگیری برای هر دو گروه بهکار برده شد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: تحلیلها نشان داد که میانگین نمرات کیفیت زندگی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مرحله پسآزمون و پیگیری افزایش معناداری داشتهاست. نتیجهگیری: گروهدرمانی شناختی- رفتاری با تمرکز بر نگرشهای ناکارآمد ویژه بیماری صرع، به عنوان یک درمان مکمل در زمینه بهبود کیفیت زندگی این بیماران، دارای کارایی قابل ملاحظهای میباشد.
خلاصه ماشینی:
"اثربخشی گروهدرمانی شناختی-رفتاری با تأکید برنگرشهای ناکارآمد ویژه صرعبرکیفیت زندگی بیمارن مبتلا به صرح مقاوم به دارو Effectiveness of cognitive-behavioral group therapy with focusing on dysfunctional attitudes in epilepsy on quality of life in intractable epileptic patients تاریخ دریافت:1388/4/25 مریم صالحزاده؟؟؟،مهرداد کلانتری،حسین مولوی1،محمد رضانجفی1،ابو القاسم نوری1 کیده: {IBمقدمه:بیماری صرع،پیامدهای جسمانی و روانی-اجتماعی بسیاری برایبیماران دارد.
پژوهش حاضر طیدو مرحله و با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختیرفتاری بربهبود کیفت زندگی بیماران مبتلا به صرع مقاوم بهدارو صورت گرفت تا مشخص گردد که آیا کیفیت زندگی بیمارانمبتلا به صرع در جامعه ایرانی تا آن اندازه تحت تأثیر عواملروانی-اجتماعی قرار دارد که بهکارگیری روان درمانی در این زمینهرا قابل توجیه سازد یا فاکتورهای مرتبط با تشنجات بیشترین نقشرا در کیفیت زندگی این بیماران دارند؟به منظور بومیسازیفرهنگی و غنیسازی هرچه بیشتر پروتکل درمانی،پژوهشگرانطی مرحله اول،به صورت کیفی به شناسایی نگرشهای ناکارآمدمرتبط با بیماری صرع پرداختند و پژوهش حاضر به دلیل بهکارگیریفهرست«نگرشهای کارآمد ویژه بیماران صرع»حائز نوآوریمیباشد.
حث نتایج پژوهش حاضر حاکی از اثربخشی گروهدرمانی شناختیرفتاری برافزایش کلی کیفیت زندگی،افزایش سلامت روانی وکاهش مشکلات ناشی از استرسزاهای مرتبط با صرع در بیمارانگروه آزمایش در مرحله پسآزمون و در پیگیری یکماهه میباشدکه این یافتهها با نتایج تحقیقات روزنبام و پالمون[10]،پژوهشمروری لیونه[9]و مارتیونوویک[12]همخوان میباشد.
با توجه به شیوع بالای صرع در کودکانو نوجوانان،پیشنهاد میشود که برنامههای پیشگیری به منظورآموزش بیمار برای پذیرش صحیح بیماری و سازگاری مناسب باعواض و پیامدهای احتمالی آن همراه با تکنیکهای شناختیرفتاری از همان سنین کودکی و نوجوانی برای بیماران طراحی واجرا شود و در انتها،تنظیم برنامههای درمانی وسیعتر و هدفقرار دادن اختلالات روانی عمده(به ویژه افسردگی و انواعاختلالات اضطرابی)به منظور ارتقای کیفیت زندگی در اینبیماران پیشنهاد میشود."