چکیده:
چکیده این نوشتار در بدو امر به ماهیت بصیرت نظر دارد که نه تنها به عنوان اصطلاحی در ادبیات سیاسی رایج کشور بلکه به عنوان مفهومی فلسفی، عرفانی و حدیثی مورد توجه است و در حد توان به این سؤال پاسخ میدهد که مراد از بصیرت به عنوان واژهای دینی چیست؛ سپس به نقش بصیرت در قیام عاشورا میپردازد.
خلاصه ماشینی:
"(رعد:17) P} روی آب را میپوشاند - بدون آنکه اصالت داشته باشد، نمود بیشتری دارد پس مایه فریب میگردد و بر موج حق سوار میشود و خود را به پیش میبرد؛ چنانکه عمر سعد برای تحریک مردم به قتل امام حسینعلیهالسلام میگفت: یا خیل الله ارکبی و بالجنة أبشری یعنی ای سواران الهی سوار شوید و بهشت بر شما بشارت باد.
P} در تفسیر کلام ایشان میتوان گفت: اگرچه جامعه ایدهآل اسلامی، جامعهای است که همه اعضای آن خواص و صاحب قدرت تجزیه و تحلیل مسائل باشند و از عوامزدگی و ظاهربینی بپرهیزند ولی به فرموده آن حضرتعلیهالسلام، سرچشمه زلال بصیرت در دست عالمان ربانی است که دیگران برای شناخت راه هدایت و نجات، باید در مقابل آنها زانوی ادب بر زمین بزنند.
امام حسینعلیهالسلام صاحب بصیرت ناب تأملی در سخنان نورانی امام حسینعلیهالسلام در طول نهضت عاشورا حکایت از حضور آن حضرت در اوج قله بصیرت دارد؛ چرا که آن حضرتعلیهالسلام درد کمرنگ شدن دینداری در جامعه را حس کرده و برای امر به معروف و نهی از منکر و زنده کردن سیره رسول اعظمصلی الله وعلیه وآله قیام کرده است.
بصیرت در خاندان بنیهاشمعلیهالسلام در واقعه عاشورا همه اهلبیتعلیهمالسلام ویژگیهای اهل بصیرت را به تصویر کشیدهاند، اما به جهت اختصار، به برخی از این بزرگواران و روش ایشان اشاره میشود: الف - حق محوری: حضرت علی اکبرعلیهالسلام نه فقط در رکاب پدر بلکه بر مدار حقیقت نورانی امام میگردد."