خلاصه ماشینی:
"مناطق کوهستانی هماکنون گرفتار خطر روز- افزون از دست دادن جمعیت خود هستند و این جریان،که موجب خرابی سریع شرایط زندگی و محیط آن مناطق است،با مدرن شدن استثنایی بعضی از دشتهای اطراف تشدید میشود.
ولی باید خاطرنشان کرد که در سراسر این منطقه نظارت قوی استبدادی همراه با مالکیت مشترک قبیلهای وجود دارد و در بعضی مناطق کوهستانی دیگر نظریاتی دربارهء استقلال خانواده یا همبستگی خانوادگی همراه با اشکال دموکراتیکتر حکومت یافت میشود.
از نظر سطح زندگی وضع فعلی زمین زیر کشت،که به طور متوسط 5/1هکتار برای هر نفر است،و استفاده از قسمت اعظم آن برای کشت غله به وضوح پایین بودن سطح تولید تمام منطقه را نشان میدهد و این مقدار به زحمت برای تأمین حداقل معیشت کفایت میکند.
بالاخره،در دامنههای خزر به علت آنکه گوسفند دنبهدار قادر به تحمل رطوبت زیاد نیست(ظاهرا کمی کمتر از مرینوس)دامها بیشتر از نوع گاومیش هستند و این ترکیب تا ترکمن صحرا اشاعه دارد.
L. Short به این نتیجه رسیده است که فقط 10%آنها را میتوان با امکان موفقیت مجددا قابل استفاده کرد1 اوضاع اجتماعی و اقتصادیی که توسعهء دامداری بر آنها متکی است،بسیار نامناسب است و تعداد دامهای موجود(در حدود 14 میلیون که شامل دام بزرگ و کوچک است)را میتوان (1)- R.
با این ضربت ساده ایلها مجبورند زندگی چادرنشینی را ترک کنند و اگر آنها،قبل از اینکه چراگاهها و کوچ حیوانات سازمان صحیحی داده شود،ساکن شوند،چراگاههای طبیعی ایران بیامان مورد تهاجم ماندگاههای کشاوزی قرار میگیرند و چمنزاران خرم ارتفاعات و چراگاههای زمستانی سرزمین- های سوزان جنوب،که یکی از مواهب طبیعی غنی ایران هستند و تنها دامداران میتوانند بهرهبرداری صحیحی از آن بکنند،متروک خواهند شد."