چکیده:
پژوهش حاضر بر گرفته از مطالعة چن و همکاران (2010) میباشد. هدف این پژوهش بررسی اثر تأمین مالی از بانک و اهداف مالیاتی بر رابطة کیفیت گزارشگری مالی و کارایی سرمایهگذاری میباشد. پژوهشهای قبلی اشاره نمودهاند که گزارشگری مالی با کیفیت میتواند پیامدهای اقتصادی مهمی از جمله افزایش کارایی سرمایهگذاری داشته باشد. در این پژوهش از اقلام تعهدی اختیاری، درآمدهای احتیاطی، کیفیت اقلام تعهدی و میانگین این سه معیار برای اندازهگیری کیفیت گزارشگری مالی استفاده شد؛ همچنین انحراف از سرمایهگذاری مورد انتظار به عنوان معیار عدم کارایی سرمایهگذاری در نظر گرفته شد. با استفاده از اطلاعات مالی 134 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1382تا 1388 نتایج بیانگر آن است که کیفیت گزارشگری مالی با سرمایهگذاری بیشتر و کمتر از حد رابطهی منفی دارد. همچنین کیفیت گزارشگری مالی شرکتهایی که عمدتا از بانک تأمین مالی میکنند با سرمایهگذاری کمتر و بیشتر از حد رابطة منفی دارد. در شرایط فشار مالیاتی، کیفیت گزارشگری مالی با سرمایهگذاری کمتر و بیشتر از حد رابطة مثبت دارد. بنابراین در شرایط فشار مالیاتی، کیفیت گزارشگری مالی باعث افزایش کارایی سرمایهگذاری نمیشود.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به جدول شماره 4، سطح معناداری F برابر با 000/0 میباشد که کمتر از 5 درصد میباشد بنابراین الگوی برازش شده در سطح اطمینان 95 درصد معنیدار است؛ بنابراین، قرینه قدر مطلق مقادیر خطای این الگو به عنوان معیار اول کیفیت گزارشگری مالی (DisAccr) در نظر گرفته شده است؛ همچنین با توجه به جدول شماره 4، آماره دوربین واتسون عددی نزدیک به 2 است.
با توجه به جدول شماره 8، ضریب متغیر کیفیت گزارشگری مالی ضرب در بانک (FRQ* Bank) برای تمام معیارهای کیفیت گزارشگری مالی در الگوهای برازش شده منفی است، بنابراین فرضیه دوم تأییدگردید؛ در نتیجه کیفیت گزارشگری مالی شرکتهایی که عمدتا از بانک تامین مالی میکنند با سرمایهگذاری بیشتر و کمتر از حد رابطه منفی وجود دارد؛ بنابراین، با افزایش کیفیت گزارشگری مالی، سرمایهگذاری بیشتر و کمتر از حد کاهش و در نتیجه کارایی سرمایهگذاری افزایش مییابد؛ همچنین با توجه به جدول شماره 8، آماره دوربین واتسون در تمام الگوها عددی نزدیک به 2 است؛ بنابراین بین خطاهای الگو خودهمبستگی وجود ندارد.
با توجه به فرضیه سوم، انتظار بر آن است که ضریب متغیر کیفیت گزارشگری مالی ضرب در مالیات منفی باشد؛ اما با توجه به جدول شماره 9، ضریب این متغیر (FRQ* Tax) برای تمام معیارهای کیفیت گزارشگری مالی در الگوهای برازش شده مثبت است؛ در نتیجه این فرضیه رد میشود؛ بنابراین، کیفیت گزارشگری مالی شرکتهایی که انگیزه قوی برای مدیریت سود به منظور اهداف مالیاتی دارند، با سرمایهگذاری کمتر و بیشتر از حد رابطه منفی وجود ندارند؛ به عبارت دیگر، در شرایط فشار مالیاتی با افزایش کیفیت گزارشگری مالی، سرمایهگذاری کمتر و بیشتر از حد کاهش نمییابد و در نتیجه کارایی سرمایهگذاری افزایش نمییابد؛ همچنین با توجه به جدول شماره 9، آماره دوربین واتسون در تمام الگوها عددی نزدیک به 2 است؛ بنابراین بین خطاهای الگو خودهمبستگی وجود ندارد."