چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی اهمیتی سرمایه فکری در تصمیمهای سرمایهگذاران است. در حقیقت، هدف پژوهش حاضر پاسخگویی به این سؤال است که آیا نیاز به افشای اطلاعات مربوط به سرمایه فکری واحدهای تجاری، برای سرمایهگذاران وجود دارد یا خیر؟ به این منظور در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها، دو گروه پرتفوی (هر گروه شامل 36 پرتفوی) از میان شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1383- 1388، انتخاب گردید. تفاوت دو گروه پرتفوی انتخاب شده، تنها در متغیر ورودی روش تحلیل پوششی دادهها بود که یک بار، ارزش افزوده سرمایه فکری و بار دیگر، کارایی داراییهای مشهود به عنوان متغیر ورودی در نظر گرفته شد. در نهایت برای پاسخگویی به سؤال پژوهش، بازده دو گروه پرتفوی با استفاده از آزمون آماری مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج پژوهش بیانگر آن بود که سرمایه فکری میتواند نقش مهمی در تصمیمهای سرمایهگذاران داشته باشد. از این رو، نیاز است اطلاعات لازم در باب سرمایه فکری خلق شده توسط شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در صورتهای مالی یا در منابع اطلاعاتی دیگر افشا گردد. که لازمه چنین کاری، تدوین استانداردهای مناسب است.
خلاصه ماشینی:
"در حقیقت، هدف پژوهش حاضر پاسخگویی به این سؤال است که آیا نیاز به افشای اطلاعات مربوط به سرمایه فکری واحدهای تجاری، برای سرمایهگذاران وجود دارد یا خیر؟ به این منظور در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها، دو گروه پرتفوی (هر گروه شامل 36 پرتفوی) از میان شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1383- 1388، انتخاب گردید.
, m) در پژوهش حاضر، قصد بر این است که از مفهوم محاسبه کارایی توسط روش تحلیل پوششی دادهها برای انتخاب پرتفوی و بررسی اهمیت سرمایه فکری استفاده شود.
در این باره، متغیرهای ورودی و خروجی روش تحلیل پوششی داده ها جهت تعیین معیار کارایی واحدهای مورد بررسی مشابه پژوهش یالاما و کاسکان (2007) به شرح زیر میباشند: متغیرهای ورودی: این متغیرها عبارتند از ارزش افزوده سرمایه فکری(VAICTM) که نحوه محاسبه آن در رابطه (2) بیان گردیده است و کارایی داراییهای مشهود (VACA) که از تقسیم ارزش افزوده (VA) بر داراییهای ثابت به دست میآید.
لازم به ذکر است که در پژوهش حاضر، هدف، محاسبه کارایی به معنای واقعی آن یعنی خروجیها تقسیم بر ورودیها نیست؛ بلکه، هدف، این است تا مشابه کار انجام شده توسط محمودآبادی و غیوری مقدم (1390) که از تحلیل پوششی دادهها به منظور رتبهبندی اعتباری شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده کردند، از این قابلیت روش تحلیل پوششی دادهها در تسهیل مقایسهپذیری از طریق رتبهبندی و تبدیل چندین معیار به یک معیار واحد به نام «امتیاز کارایی» برای انتخاب پرتفوی استفاده شود."