چکیده:
در این پژوهش، با استفاده از الگوهای خود رگرسیون برداری به بررسی اثر متقابل و پویای سرمایه اجتماعی و شاخصهای توسعه اقتصادی در ایران و در خلال دوره ی زمانی (1385-1368) پرداخته می شود. برای این منظور از سه شاخص سرمایه انسانی، بهداشت و میزان توزیع درآمد برای اندازه گیری توسعه اقتصادی استفاده شده است. برای سرمایه اجتماعی نیز از تعداد چکهای بانکی پرمخاطره (بلامحل) به عنوان شاخصی برای نشان دادن فقدان سرمایه اجتماعی بهره گرفته شد. نتایج تجربی این پژوهش نشان میدهد که سطوح بالاتر سرمایه اجتماعی سبب میشود که شاخصهای توسعه بهبود یافته و در ادامه افزایش درجه توسعه یافتگی خود سبب بهبود و شکلگیری روابط جمعی مبتنی بر اعتماد (سرمایه اجتماعی) در جامعه خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"Astone Teachman La Porta François به اعتقاد فرانکوئیس، پیمانکاران افرادی هستند که خود توانایی کارآفرینی را ندارند ولی در اجرایی نمودن ایدههای نو کارآفرینان، با آنها مشارکت میکنند و به طور کلی به دو دسته افراد فرصت طلب و قابل اعتماد تقسیم میشوند وسیله به بررسی نقش اعتماد در توسعه اقتصادی پرداخته است.
با توجه به شکل تا دوره ششم افزایش سرمایه اجتماعی و اعتماد متقابل بین افراد سبب کاهش سطح بهداشت اجتماع شده است اما این اثر در بلند مدت به طور کامل تغییر خواهد کرد به طوری که، از دوره ششم به بعد تکانه سرمایه اجتماعی اثر مثبت شدیدی بر سطح بهداشت جامعه به عنوان شاخص نشان دهنده توسعه اقتصادی خواهد داشت.
این رابطه بین سرمایه اجتماعی و سرمایه انسانی به گونهای است که وجود سرمایه اجتماعی Robinson برای مطالعه بیشتر در زمینه اثر سرمایه اجتماعی، توزیع درآمد و شاخص سلامت، می توان مراجعه کرد به: تاج بخش (1385).
با توجه به جدول (2) که نتایج حاصل از تجزیه واریانس برای سطوح بهداشت و سلامت را نشان میدهد، میتوان دریافت که در دورههای کوتاه مدت این تکانه توسط سرمایه انسانی و توزیع درآمد توضیح داده میشود به طوری که در دوره اول 41.
در ادامه این وضعیت کشور و جامعه ای که دارای درجات توسعه یافتگی بالاتری است، رفتارهای جمعی و مبتنی بر اعتماد بالاتر خواد داشت و بدین ترتیب خود افزایش توسعه اقتصادی نیز سبب افزایش سرمایه اجتماعی خواهد شد."