چکیده:
آگاهی نهادهای امداد و نجات از مشخصه های مکانی و زمانی هر سانحه، یکی از پیش نیازهای اصلی در عملیات امداد و نجات به شمار می رود. این مساله به همراه وجود شبکه های ارتباطی قابل دسترس، که بتوانند عملکرد خود را در شرایط اضطراری حفظ نمایند، از مهمترین پارامترهای کارایی عملیات امداد و نجات به حساب می آید. موقعیت ایستگاه های آتش نشانی و محدوده ی پوشش آنها، نقش مؤثری در بهبود راندمان عملیات در شرایط اضطراری دارند. در این پروژه به بررسی گزینه های افزایش دسترسی ایستگاه 40 آتش نشانی شهر تهران با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره می پردازیم. شیوه های مورد استفاده جهت بررسی گزینه ها مشتمل بر روش هایCSM ، Maximin و DSM است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که الگوی A3 جایگاه بهتری را نسبت به سایر الگوها دارد، لذا به عنوان یک الگوی ارتقاء دسترسی در ایستگاه آتش نشانی 40 تهران ، به نظر می رسد با تغییر مسیر خیابان ادوارد براون یا خیابان نصرت، دسترسی به بخش جنوبی محدوده تحت پوشش به نحو مؤثرتری فراهم آید. همچنین بر مبنای الگوی A6که در جایگاه بعدی قرار می گیرد، استقرار خودروهای آتش نشانی در ساعات خاص در محل هایی خارج از ایستگاه پیشنهاد می شود.
خلاصه ماشینی:
در این پروژه به بررسی گزینه هـای افزایش دسترسی ایستگاه ٤٠ آتش نشانی شهر تهران با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیـاره می پردازیم .
نتایج این پژوهش بیانگر آن است که الگوی A٣ جایگاه بهتری را نسبت به سایر الگوها دارد، لذا به عنوان یک الگوی ارتقاء دسترسی در ایستگاه آتش نشانی ٤٠ تهران ، به نظر میرسد با تغییر مسیر خیابان ادوارد براون یا خیابان نصرت ، دسترسی به بخش جنوبی محدوده تحـت پوشـش بـه نحـو مؤثرتری فراهم آید.
در ایـن راسـتا بـا انتخاب ایستگاه چهل آتش نشانی شهر تهران ، که مناطق مهمی از مرکز اداری شهر تهران را واقع در منطقـه ی ٦ تحت پوشش خود قرار میدهد و با استفاده از الگوهای غیر جبرانی تصمیم گیری چند معیاره مورد تحلیل قـرار گرفته است .
پیشینه ی پژوهش بررسی عملکرد مسیرهای امداد رسانی پس از سانحه میتواند از دو رویکرد مـورد توجـه قـرار گیـرد کـه عبارت اند از: الف ) وجود مسیرهای ویژه با قابلیت عملکردی بالا و امکـان اسـتفاده در شـرایط اضـطراری جهـت امداد رسانی : در صورتی که مسیرهای ویژه در محدوده ی مورد مطالعه وجود داشـته باشـد و ایـن مـسیرها دارای قابلیـت استفاده جهت امداد اضطراری باشند، دسترسی به نقاط آسیب دیده به طور معمـول تـابعی از مؤلفـه ی انـسانی و مهارت های نیروهای امدادگر و نجاتگر می شود.
Ehrgott et al ;٢٠٠١ ,Matsatsinis and Samarras) رابطه (٨) در این پژوهش با در نظر قرار دادن کلیـه ی روش هـای غیـر جبرانـی بـالا، بـه تعیـین الگوهـای بهینـه ارتقـاء دسترسی جهت ایستگاه ٤٠ آتش نشانی شهر تهران پرداخته می شود.