خلاصه ماشینی:
"کنفرانسی که با شرکت کشورهایآسه آن تشکیل شده بود ولی یک تلقی عمومی ورایج،بین مسئولین امر بویژه کسانی که اطلاعاتبرگزاری چنین کنفرانسهایی اول به آنها میرسدوجود دارد که نسبت به حضور دانشجویان در چنینکنفرانسهایی زیاد خوشبینی نشان داده نمیشودو برخلاف نظر مبارک حضرت امام که بسیاردانشجویان را در طول سالهای قبل و بعد از انقلابمورد لطف قرار داده و در اعلامیهها،پیامها وسخنرانیهایشان جایگاه خاصی برای آنان قائلندچنین تلقیای در بین برخی مسئولین وجود نداردهمین بدبینی مسئولین موجب شد که با 2 روز تأخیردر کنفرانس شرکت کنیم.
س:مواد مختلف قطعنامه و روح حاکم بر آنها چه بود؟ ج:آن هفت عناوین هفت سخنرانی را که خدمتتانعرض کردم تقریبا تبدیل شد به هفت سر فصل عمدهقطعنامه فصل اولش عبارت است از بازشناسی و بهرسمیت شناختن و جدی گرفتن جنبش دانشجوییجهانی و جنبشهای علمی دانشگاهی و نقش حیاتیآنها برای پرداختن به اهداف صلح جهانی و اهدافارتقاء سطح فرهنگی،اجتماعی،سیاسی،اقتصادی جوامع خودشان که ماده سه تا هشت اینقطعنامه به این پرداخته ماده نه،ده و یازده بهاستقلال این کنفرانس از رژیمهای سیاسیشانمیپردازد در قطعنامه مشخصا نقض حقوق بشررا در کشورها محکوم میکند استعمار جدید،استثمار با اشکال جدیدش محکوم شده تجاوزطلبی و اشغال کشورهای دیگران به هر بهانهایمحکوم شده و ماده ده آن مشخصا میگوید با اینکه یوغ استعمار به ظاهر از گرده برخی ازکشورهای آسیا،اقیانوسیه برداشته شده اما مردماین کشورها هنوز احساس میکنند که تحت تأثیرشکننده نظام پیچیده استثمار مجدد و استعمارنوینی هستند که اصول عدالت اجتماعی رامخدوش میکند و اصول برابری اجتماعی را درجوامع از بین میبرد ماده یازدهاش مطرح میکندکه دلیل نقض حقوق بشر به خاطر عدم رعایت وعدم تعهد رژیمهای سیاسی به حقوق انسانی ونقش قانونی هست."