چکیده:
حقوق تامین اجتماعی، به عنوان شاخه ای نو پا در حقوق فعلی ایران مطرح است. یکی از مهم ترین مواد قانون تامین اجتماعی ماده 97 است که در این نوشتار با هدف تبیین موضوعی این ماده به عنوان یکی از مقررات کیفری تامین اجتماعی، آسیب شناسی و نیز گسترش ادبیات حقوقی تامین اجتماعی مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد مقررات کیفری مندرج در آن ماده از حیث جرم و مجازات منطبق با اهداف عام و خاص مقنن در وضع این ماده کیفری نیست.
The Social Security Act is called as a new branch of law. One of the important sections on social security criminal Act is the section 97 which in this Article will be studied with the aim of explaining of the Article as one of the rules of Social Security، pathology and extending of the law literature of social security. This study shows that، while the 97 section creates and states the new and specific crimes in this area، its criminal rules is not accordance with the general and specific aims of the legislative.
خلاصه ماشینی:
"ماده 97 قانون تامین اجتماعی مقرر میدارد:«هر کس به استناد اسناد و گواهیهای خلاف واقع یا با توسل به عناوین و وسایل تقلبی از مزایای مقرر در این قانون به نفع خود استفاده نماید یا موجبات استفاده افراد خانواده خود یا اشخاص ثالث را از مزایای مزبور فراهم سازد به پرداخت جزای نقدی معادل دو برابر خسارات وارده،به سازمان و در صورت تکرار به حبس جنحهای از 61 روز تا شش ماه محکوم خواهد شد».
حال این سئوال مطرح است که چنانچه شخص با علم و اطلاع از این که دفترچه درمانی از وی نیست مبادرت به استفاده از دفترچه مزبور کند؛آیا مشمول ماده 97 قانون تامین اجتماعی خواهد بود یا خیر؟به عبارت دیگر آیا استفاده از دفترچه درمانی دیگری استناد به سند و گواهی تقلبی و خلاف واقع است یا خیر؟ در اینجا باید گفت این دفترچه(سند)تقلبی نیست و اصالت دارد چرا که براساس ضوابط قانونی بوسیله مرجع صالح ساخته و صادر شده است،پس تقلبی نیست.
&%02754GOHG027G% فصل سوم:معاونت در جرم استفاده از مزایای قانون تامین اجتماعی برخلاف حق مبحث اول-معاونت در جرم موضوع صدر ماده 97 قانونگذار تعریفی از معاونت در جرائم ارائه نکرده است؛لیکن برخی حقوقدانان با عنایت به ماده 43 قانون مجازات اسلامی معاونت در جرم را این گونه تعریف کردهاند:«معاونت آن است که کسی بدون آن که در عنصر مادی جرم شخصا دخالت داشته باشد،مرتکب اصلی را در ارتکاب رفتار مجرمانه از طریق تحریک،تشویق،ترغیب،تهدید،دسیسه،فریب،نیرنگ، تسهیل ارتکاب جرم،تهیه وسایل و ارائه طریق مساعدت و یاری نماید»(شکری و سیروس،1384: 113)."