چکیده:
تحقیق و پژوهش با فرضیه آغاز می گردد، سپس توسط اسناد به واقعیت ارجاع داده میشود و اعتبار علمی آن مورد پذیرش قرار میگیرد. اسناد دیپلماتیک و سیاسی از سهم والایی در اعتبار علمی یک تحلیل سیاسی برخوردارند. اسنادی از گذشته که شامل گزارشات، معاهدات، قراردادها و خاطراتی است که اغلب توسط نمایندگان سیاسی و دیپلماتیک کشورها نوشته میشوند. اکنون پرسش نوشتار حاضر این است که با استفاده از چه روش هایی میتوان یک سند را تحلیل کرد؟ در علم سیاست چه روشهایی وجود دارد که با توجه به اهداف پژوهشگر از ارجاع به سند بتوان از آن روش خاص استفاده کرد؟ این نوشتار در پی آن است که با تکیه بر ماهیت سند، دغدغه پژوهشگر و از همه مهم تر تحلیل سند از سطوح توصیفی، تحلیلی، انتقادی، ارزیابی و ارائه راهکار به معرفی روشهایی بپردازد که جنبهای کاربردی در تحلیل اسناد دیپلماتیک دارند. مقاله در ابتدا به ویژگی های روش و ضرورت به کار بردن آن در تحلیل اسناد سیاسی میپردازد و در ادامه چهار روش کلان تحلیل اسناد سیاسی و دیپلماتیک به نام روشهای هرمنوتیکی، پدیدارشناسی، تحلیل گفتمان و هنجاری به همراه رویکردهای درونی و کاربردی آن را مورد بررسی قرار می دهد تا پژوهشگران علوم سیاسی و تاریخ بتوانند بنا بردغدغههای توصیفی، دسته بندی، رویکردهای پارادایمی، سازه ای و هویتی، انتقادی و گرندتئوری از روش مورد نیاز و کاربردی در تحلیل اسناد بهره مند شوند.
Researchers collect data. Data gathering and analysis must be research method (methodology). In political science researcher must refer to the real political act. Because political act usually occur in the history، some of documents have important role in the research. Methodology could organizing data of document because show the researcher choice concept، avoid the paradox analysis and guide data for attain the main idea in the research. I attempt in this article to show 5 main methods for analysis political and diplomatic documents. For the describe and context analysis document politic we must choice hermeneutic، for refer to deep describe and analysis collective construct we must choice method phenomenology، for the critical document diplomatic we must select discourse analysis، and for the evaluation and Provide a solution، method grand theory and approach normative is very suitable
خلاصه ماشینی:
(٢٠٠١٦٣,Berridge)پرسش اين است که محقق چگونه بايد متن را به صدا درآورد به نحوي که براي روزگار خود حرفي داشته باشد و بتواند آن را به شيوه علمي مورد ارزيابي قرار دهد؟آيا مي توان يک سند ديپلماتيک را توصيف کرد، در عين حال با رويکرد هنجاري و ارزشي آن را به نقد کشيد؟ آيا مي توان به توصيف عميق و واکاوي روانکاوانه آن پرداخت و از سوي ديگر به تبيين آن نيز اهميت داد و عوامل نگارش و شکل گيري آن را مورد تحليل قرار داد؟ آيا در بررسي يک سند سياسي مي توان به ارائه راهکار پرداخت ؟ اين نوشتار در پي پاسخ به اين پرسش هاست و قصد نويسنده آن است که با واکاوي روش هاي رايج در علم سياست براي تحليل اسناد سياسي و ديپلماتيک نشان دهد با تکيه بر جايگاه ، اهداف و رويکردهاي پژوهشگر به سند سياسي ،آيا روش هايي وجود دارد که با توجه به زمان ، مکان ، هدف و ميزان تطابق بتوان از آنها استفاده کرد؟پرسش اين است که الزامات داشتن روش شناسي در تحليل اسناد ديپلماتيک چيست ؟ در بيان اهميت و زيربنا بودن روش شناسي در تحليل سياسي بايد اذعان کرد که روش شناسي باعث مي شود در تحليل اسناد سياسي و ديپلماتيک ، محقق دچار تناقض گويي نشود.