چکیده:
تاثیرگذاری رسانه های جمعی اعم از نوشتاری، دیداری و شنیداری در عرصه های مختلف از جمله افکار عمومی و فرهنگ جامعه تردیدناپذیر است. بی حد و مرز بودن عرصه فعالیت رسانه ها، آفت هایی را به همراه داشته و آسیب هایی را متوجه افراد و جامعه می نماید. محدودیت بیش از حد رسانه ها نیز جریان آزاد و منطقی اطلاعات و اثرگذاری سازنده آن ها را مختل می سازد. لذا وضع مقرراتی که هم حقوق عادلانه رسانه ها را تامین و هم مسئولیت، حدود، تخلف ها و جرایم رسانه ای و مجازات های آن ها را مشخص نماید، ضرورتی انکارناپذیر داشته و در سایر کشورها از جمله در کشور ما به آن توجه شده است و حاصل آن وضع قوانینی متعدد و تغییرهای پیاپی آن ها بوده که آگاهی از آن ها برای اصحاب رسانه و افراد جامعه سودمند به نظر می رسد.
خلاصه ماشینی:
"این قانون که تحت تأثیر قانون مطبوعات 29 ژوئیه 1881 فرانسه تدوین و به تصویب رسیده است،به جای الزام به أخذ مجوز،تسلیم اظهارنامه توسط مدیر جریده با ذکر ویژگیهای نشریه،به وزارت انطباعات را بیان کرده است (اسماعیلی،1382:34)و در سایر موارد موظف بودن جریده به چاپ جوابیه أشخاص حقیقی و حقوقی دو برابر مطلب،الزام به درج اعلانات رسمی،روزنامهجات خارجه، اعلانات،رنگ سفید برای اعلانات دولتی و کاغذ رنگین برای سایر اعلانات،تحصیل پته از کدخدای محل برای فروش روزنامهها،تخلفات مطبوعاتی و مجازات آنها و مواردی که مأمورین وزارت معارف مجاز به توقیف روزنامه و جراید میباشند و نیز ارجاع به محکمه بیان شده است(مجلس شورای ملی،بیتا،مجموعه مصوبات چهار دوره: 257).
(قاسمی،1381:36 تا 39) این فضا تا پایان حکومت خودکامۀ شاه ادامه یافت و روزبهروز بر شدت آن افزوده میشد تا با درگذشت ابهامآمیز آیت الله سید مصطفی خمینی،تلنگری بر این فضا وارد شد و از سوی دیگر سیاست حقوق بشر کارتر شرایط را برای سرکوبهای شدید شاه دشوار کرد،ولی پس از دریافت چراغ سبز از آمریکا،شاه درصدد إحیای فضای فشار بر سیاسیون و مطبوعات برآمد و سرآغاز آن مقالهای بود که با عنوان ارتجاع سرخ و سیاه با نام مستعار احمد رشیدی مطلق در روزنامۀ اطلاعات 1356/10/17 به چاپ رسید که اعتراض روحانیون و سپس مردم قم را به دنبال داشت و به حادثۀ 19 دی منجر شد(حسینیان،1387:954)طی این مدت که تا پیروزی انقلاب اسلامی، سیزده ماه به طول انجامید یخ سانسور و فشار بر مطبوعات با شتاب ذوب شد و فضای آزادی بر مطبوعات حکمفرما شد،به گونهای که برای رژیم و ارگانهای امنیتی و اطلاعاتی و پلیسی آن غیر قابل کنترل شده بود."