چکیده:
صنایع دستی از جمله صنایعی به شمار میرود که از یک طرف. با هنر. ذوق, فرهنگ و تمدن در
ارتباط است. از طرف دیگر, به دلیل ماهیت صنعتی با مفاهیم اقتصادی نیز مرتبط میباشد. اقتصاد
صنایع دستی مدتی اس ت که در صحنه ی جهانی مطرح و جایگاه مناسبی را به دست آورده است .
مشکلات بسیاری در ایران برای شکوفایی اقتصادی صنایع دستی مطرح است. وجود مشکلات
اقتصادی به ماهیت هنرهای دستی نیز آسیب میرساندکاهش سرمایهگذاری وکاهش فروش منجر
به پایین آمدن سطح عرضه و در نهایت منسوخ شدن یک صنعت و هنر دستی خواهد شد .سطح موانع
و محدودیت های اقتصادی صنایع دستی چندان گسترده و وسیع است که پرداختن به هنر اصیل
(که بن مایه صنایع دستی و هنرهای سنتی به شمار می رود) رادر اولویتهای بعدی قرار داده است .
استان ایلام در گسترهی تاریخی خود یکی از خاستگاه های اصلی تولید و عرضه صنایع دستی بوده
مختلف بوده است . باگذشت زمان مشاهده می شود صرف نگاه فرهنگی و تاریخی به صنایع دستی
نمیتواند آنگون ه که شایستهاست از هنرهای سنتی صیان تکند . اقتصادی کردن این صنایع با توجه به
واقعیات محیط پیرامون , زمینه و بستر مناسبی را برای حفظ و توسعهی بیشتر صنایع دستی فراهم
خواهد ساخت . برای برنامه پذیر کردن فعالیتهای مربوط به این حوزه نیازمند نوعی نگاه راهبردی و
منسجم به منظور مشخ صکردن موقعیت استراتژیک بنگاههای تولید و عرضه صنایع دستی هستیم.
دراین تحقیق با استفاده از مدل ار زیابی موقعیت و اقدام استراتژیک این هدف دنبال می شود. محدوده
تحقیق شامل؛ استان ایلام است. اصلی ترین یافته تحقیق نشان دهنده قرار گرفتن صنایع دستی
استان در ناحیه محافظهکارانه مدل 9806 می باشد . حالتی که در آن کالاهای جانشین متعددی وجود
دارد ۰ رقابت بسیار زیاداست و در نتیجه فروش صنعت روند نزولی دارد .
برای بهبود وضعیت. استفاده از ترکیبی از روشها پیشنهاد شده است. افزایش سرمایه گذاری.
گسترش آموزش های هدفمند. استفاده اصولی از عوامل بازاریایی و کاربردی کردن وسایل دست ساز
از جمله راهکارهای بهبود وضعیت راهبردی صنایع دستی است.